Akıl hastanesinde yatıyor.
Canı kola çeker.
Çağırır hasta bakıcıyı...
- Bana çabuk 4 şişe kola getir.
Hastabakıcı sinirlenir.
- Al sana, işte kola...
İki tokat bir tarafa...
İki tokat öbür tarafa...
Hasta şaşkın.
Tokatların verdiği sersemlikle sesini çıkarmaz.
Hastabakıcı çeker gider.
Aradan biraz zaman geçer.
Hasta toparlanır.
Gider, hastabakıcının odasına...
- Ne oldu? Yine ne istiyorsun?
Hasta, hastabakıcıya basar tokadı.
İki bir tarafa...
İki diğer tarafa...
Hastabakıcı sersemler.
Sonra toparlanır.
- Ne oldu? Ne vuruyorsun?
- Şişelerin boşunu getirdim.
Bahar geliyor...
Aylardan sanki Nisan...
Ortalık cıvıl cıvıl...
Erik ağaçlarında çiçek belirtileri...
Toprak mis mis kokuyor.
[*] [*] [*] [*]
Sonbahardan kalan işler tamamlanıyor.
Fındık bahçeleri elden geçiyor.
Ardından bahar hazırlığı...
Tarlalar sürülecek.
Mısır ekilecek.
Sebze ekilecek.
Toprak, bağrına düşecek tohumları bekliyor.
Domates, salatalık, patlıcan...
Biber, soğan, fasulye...
Vesaire...
Her üründen birazcık...
Önceden anam ekerdi.
Mevsimine göre...
Eski takvime göre...
Hepsinin zamanı var.
Kazılır...
Ekilir...
Dikilir...
Zamanı gelince sofraya getirilir.
Velhasıl...
Şimdi köyde olmak vardı.
Akköy mis kokar.
Köylü...
Mesele şu:
Köylü, köyde durmuyor.
Duramıyor.
Geçinemiyor.
Neden?
İş yok.
Güç yok.
Ne yapılabilir?
Tüm sorun, arazi paylaşımı...
Bununla ilgili yasa çıktı.
Ama yansıması olmadı.
Köydeki arazi az.
Bilmem kaç hisse...
Biri kabul etse...
Diğeri etmiyor.
Hepsi işlese...
Kimseye yetmiyor.
Durum böyle olunca...
Köyde durulmuyor.
İşleyecek toprak var.
Zaman zaman işleyecek adam var.
İşleyemiyor.
Hisse büyük sorun.
[*] [*] [*] [*]
Ne oluyor?
Bırakıyor insanlar köyü...
İniyor şehre...
Ve hayat yeniden başlıyor.
Mücadele...
Geçim zor.
İş yok.
Ne olacak?
Bu hisse sorunu çözülmeli.
Yoksa köylü şehirde...
Mecbur hissediyor.
Öyle ya da böyle...
İsteyen köyüne dönemiyor.
Topyekun bir hamle şart.
Köylü, milletin efendisi...
İşleyecek arazisi yok.
Biraz karıştı.
Allah kolaylık versin...
