Defalarca dinledim.
Hemen hemen her seminerine katıldım.
En çok onu dinlemekten haz aldım.
Tümer Argın...
Milliyet Gazetesi'nin efsane adamı...
Tasarım konusunda onun gösterdiği yolda ilerlemeye gayret ettik.
Öyle ki...
O yol, tasarım ile ilgili olarak bize dört ödül kazandırdı.
İşin ince detaylarını anlatırdı.
Başlık...
Spot...
Fotoğraf altı...
Metin...
Sütun...
Ara boşluklar...
Hepsinin yerleştirilmesi...
Okuyucuya verilen değerin sayfaya yansıtılması...
Örnek...
- Şişirilmiş gazete okuyucuya hakarettir.
Okur gazeteyi eline aldığında...
Kendinden bir değer bulmalı.
Sayfa ile bütünleşmeli.
Vesaire...
Onun bize yıllarca anlattığı birkaç sütun ile özetlenemez.
Tecrübelerini anlattı.
Yaşadıklarını...
Olması gerekenleri...
Olabilecekleri...
Anlayanlar anladı.
Anlamayana da Allah nasip etsin.
[*] [*] [*] [*]
Bizim bugünkü konumuz...
Onun en beğendim sözü...
Nasihati...
Hayata bakışımızı değiştiren cümlesi...
- Ustalık sadeliktir.
Buradan bakıyorum işime...
Eşime...
Çocuklarıma...
Aileme...
Çevreme...
Akköy'den Zonguldak'a...
[*] [*] [*] [*]
Rastgele örnekler...
İlk aklıma gelen...
Zonguldak'ta Uğur Mumcu Kavşağı...
Trafik aksıyor...
Sıkışıyor...
Neden?
Orası karışık...
Kavşak sadeleşse...
Sorun çözülür.
Tabii bunun için usta şart.
[*] [*] [*] [*]
Akköy'e bakıyorum...
Bir yığın karışık iş...
Birbirine dolaşmış ilişkiler...
Daha doğrusu...
İlişkisizler yumağı...
Asıl ihtiyaç belli.
Yol...
Su...
Elektrik...
Bizde var mı?
Yok.
Neden?
Elektriğe gelen çimentonun birazını başka yere...
İş makinasını daha başka yere...
Yola gelen çakılı başka yere...
Çimentoyu başka yere...
Suyun borusunu başka yere...
Akışını başka yere...
Çevir babam çevir.
Sonuç...
Karma karışık bir köy.
Elektrikler sık sık kesilir.
Yol yok.
Su...
Hak getire...
Esasında karışmasak...
Hayatı doğal akışına bıraksak...
Su akar yolunu bulur.
Suya da...
Yola da razı oluruz.
Olur biter.
Velhasılı...
Ustalık sadelikse...
Hayatı zorlaştırmaya gerek yok.
Birazcık normal insan olalım.
Bakın nasıl mutlu olacağız.
Hep birlikte...
