Osmanlı da Enderun'daki altı koğuşun en itibarlı ve en ehemmiyetli kısmı olup Has odayı Fatih Sultan Mehmet Han yaptırtmış ve buranın hizmetine otuz iki içoğlanı koydurturmuştur. Hırka-i saadet dairesinin Yavuz Sultan Selim yaptırtırmıştır. Evvelce Has oda Hırka-i saadetin altında iken 4.Murad zamanında terk olunarak Hırka-i saadetin karşısına bir hamam ve bütün levazımatıyla birlikte yeni bir Has oda bina ettirilmiştir. Yavuz Sultan Selim Han, Tahtani has Oda'yı yaptırdığı zaman buraya hazine, kiler, emektar çuhadarlarını hizmet eylemiştir. Has odanın en büyük zabitleri 17. yüzyılın sonuna kadar Has oda başı, Silahdar, Çuhadar, Rikabdar, Tülbend gulamı ve Miftah gulamı idi. Has oda nın mevcudu kırk kişi kadar olup ilk dört Ağa'ya ''Arz Ağaları'' denilirdi. Fatih Sultan han zamanında yalnız Has oda ağa vardı ki sadece ona arz edilirdi. Has oda başı diğer ağalar harici herkesi Padişaha arz edebilir idi.

Has odaya nakiller ciddiyetle yapılarak hazine, kiler, seferli koğuşlarından Kapı ağası veya Has odabaşı tarafından Padişaha arz olunup anın müsaadesiyle yapılırdı. Bu yeni has odalıların nakillerinden sonra padişah hırka-i şerif dairesine çıkmayınca bunlar serbestçe ortada görünmezlerdi; padişah oraya gelince yeni görevlendirilen has odalılar hükümdara takdim edilerek serbest olurlardı. Has odalıların asli vazifesi hırka-i şerif dairesinin süpürülmesi, Mushafların ve kitapların tozlarının alınması, mühim gecelerde ödağacı yakmak, gülsuyu serpmek, parmaklık, eşyaları temizlemek başlıca nöbetli yaptıkları hizmetlerdendir.

Has odanın eskilerinden Kahvecibaşı, tüfenkçibaşı, berberbaşı peşkir gulamı, başmüezzin, sır katibi, miftah gulamı zanaatçılar, tırnakçı hareme bitişik olan ve mabeyn denilen dairede hizmet ettiklerinden dolayı kendilerine ''Mabeyinci'' denildiği bilinmektedir. Has odalıların kanunlarınca biri mevlüt ayında ve diğeri bayramda olmak üzere senede iki defa bahşiş verilirdi. Has odabaşının bahşişi 400, silahdarın 170, çuhadarın 170, rikabdar ın 150, doğancıbaşının 120, tülbent gulamının 120, miftah gulamının 110, peşkir gulamının100, ibrik gulamı 100, yoğutçu 100 altın olup bunlar dışında has odalılara 80 er altın verilirdi.

Hazine, kiler ve seferli odalarına tayin edilecek olan oda şeflerinin üçü de has'odalılar arasından seçilirdi, Bu üç odanın eskilerinden bıçaklı denilen küçük zabitler vardı, bunlar altın ve gümüşü ile müzeyyen bıçak taşımak zorunda olup her odada üç, dört dilsiz mevcutduki bu dilsizler özellikle Padişah la Vezirazamın sohbetinde kapının önünde nöbete bırakılırlardı. Ayrıca bu dilsizler Haremi Humayün da da bulunurlardı. Dilsizler den başka her odada dörder cüce ve baş cücede bulunurdu ki Padişahı eğlendirmekle görevli idiler. Odaların veya koğuşların nizammeleri olup yatılacak, kalkılacak, istırahat saatleri düzenli idi. Hatta ki yatma ve kalma zamanı demir levha üzerine çekiç ile üç defa vurulurdu.