Yarı yoldayız&[#]8230;
Geldik durağa&[#]8230;
Bekledik&[#]8230;
Otobüs zamanında geldi.
Bazen birkaç dakika aksıyor.
Bekleyenler epey kızıyor.
Homurdanmalar başlıyor.
Yolculardan birisi, kendine hakim olamıyor.
Tam otobüse binerken, şoföre laf sokuyor.
Tabi cevabını alıyor.
Hiç bindiğin aracın şoförüne, araca binerken laf sokulur mu?
Şoför, yolcuya cevabını veriyor.
Ancak hırsını alamıyor.
Basıyor gaza&[#]8230;
İnsanların yüreği ağzına geliyor.
Birbirlerinin üzerlerine düşüyor.
Dur-kalk&[#]8230;
Dur-kalk&[#]8230;
İnsanlar epey birbirine sürtünüyor.
Bu sürtünmeden memnun olmayanlar, yanındakine yüksek sesle &[#]8220;dikkat etsene&[#]8221; uyarısı yapıyor.
Olmadı, biraz şoföre&[#]8230;
Oturanların durumu da çok farklı değil.
Ayaktakilere oranlar biraz rahatlar.
En azından sırtlarını koltuğa dayıyorlar.
Ön koltuktan da tutunca&[#]8230;
Fena bir yolculuk sayılmaz.
Arada bir şoförle atışmalar&[#]8230;
Ben şanslı olanlardanım.
Sabah son durak&[#]8230;
Akşam son durak&[#]8230;
Son durağa gelince, genelde fazla yolcu kalmıyor.
Şoförün de hırsı geçiyor.
İnerken, teşekkür ediyorum.
Önce şaşkın şaşkın bakıyor.
Anlayamıyor.
Sözümü yineliyorum.
- Bizi sağ-sağlim evimize ulaştırdığın için teşekkür ederim.
- Görevimiz... Ben teşekkür ederim.
Bu şu demek:
- Aslında bu otobüsü düzgün kullanmak görevimiz.
Laf sokup moralimi bozmasalar, daha iyi gelirdim.
Sen inceden laf soktuğun için diyecek sözüm yok.
Ama dertleşmek istiyorum.
Tabi ben dertleşmek istemiyorum.
- İyi akşamlar&[#]8230;
Benim için yolculuk bitti.
Eksik varsa evde&[#]8230;
Bir-iki onları alacağım.
Eve gidip önce yemek&[#]8230;
Sonra çay&[#]8230;
Sonra ertesi güne yeniden başlayacağım.
Pusula&[#]8217;da böyle&[#]8230;
Çok güzel bir internet sitesi yaparsanız&[#]8230;
Gece de takip etmek zorundasınız.
Diğer başarılı haber siteleri de aynı durumda.
Gerilerde duran tembellere de Allah çalışmak nasip etsin.
Dedikodu yerine iş kaygısı versin.
[*] [*] [*] [*]
Asıl konumuz bu değil.
Otobüse bindik.
Ortaokul, lise öğrencileri oturuyor.
Kapşonları çekmişler kafaya&[#]8230;
Popoyu hafif kaydırıp, dizleri ön koltuğun arkasına dayamışlar.
Değişik bir oturma stili geliştirmişler.
Ellerinde akıllı telefonlar&[#]8230;
Kulaklıkları takmışlar.
Pür dikkat oyun oynuyorlar.
Ablalar&[#]8230;
Hacı teyzeler&[#]8230;
Pazardan gelen anneler ayakta.
Ellerinde poşetler&[#]8230;
Düşmemek için çaba gösteriyorlar.
Kimsenin umurunda değil.
[*] [*] [*] [*]
Önceden böyle miydi?
Büyükler varken, küçüklerin oturması&[#]8230;
Ayıptı.
Hatta poşetlere yardım etmek, çok beğenilen bir davranıştı.
Teşekkür aldık mı?
Dünyalar bizim.
[*] [*] [*] [*]
Nereden geldik bu duruma?
Bazen bu köşede aynı örnekler tekrar ediliyor.
Ancak &[#]8220;cuk&[#]8221; oturuyor.
Tekrar sayılmaz.
[*] [*] [*] [*]
Hazreti Ali&[#]8217;ye sormuşlar;
- Senin zamanında çok olay oluyor?
Önceden bu kadar olmuyordu?
Neden?
Mübarek cevap vermiş:
- Hz. Ebu Bekir zamanında biz vardık.
Hz. Ömer zamanında biz vardık.
Hz. Osman zamanında biz vardık.
Hep onların arkasında durduk.
Bizim zamanımızda ise siz varsınız.
[*] [*] [*] [*]
Olaya buradan bakıyorum.
Beğenmediğimiz büyükler bizi yetiştirdi.
Bizim zamanımızda otobüslerde yaşlıların&[#]8230;
Bayanların sorunu yoktu.
Saygı ve sevgi vardı.
Biz şairin dediği ömrün yarısını geçtik.
Geriye bakıyorum.
Bizim arkamızdan gelen nesil de bunlar.
Allah bizi affetsin.
Geriden gelenleri de ıslah etsin&[#]8230;
