İnek, güve (göve) gelir.
Kızgınlık gösterir.
Danaya çekilir.
Şimdilerde teknoloji gelişti.
Çağırıyorsun veterineri...
Tohumlama yapıyor.
Öyle ki...
Önce soruyor.
- Cinsi ne olsun?
Cinsten kasıt...
Soy-sop...
Sementer, Hoştayn, Montofon vesaire...
Ya da yerli ırk...
Bu konuda bağlayıcı yasalar var.
Bir ırkı geliştirebilirsin...
Melezleştiremezsin...
En azından bizim hayvancılık yaptığımız zamanlarda öyleydi.
Tohumlamanın kuralı böyle...
[*] [*] [*] [*]
Daha önceleri...
İnsanlar, başı-dişi ağrısa...
Elini-ayağını kesip yaralansa...
Kendince yöntemler kullanır.
Doktora gitmez...
Gidemezdi.
Veterineri ne zaman çağırsın?
İnekte kızgınlık belirdiği zaman...
Çözüm belli.
Her evde olmasa bile, belli evlerde tohumluk var.
Özenle yetiştirilmiş...
Verimli ırk...
Ondan olan dişi olursa sütlü...
Erkek olursa etli olur.
Tabii anne de böyle geliştirilir.
Soy çok önemlidir.
Hatta, hayvanlar arasında böbürlenme...
Veya küçümseme sebebidir.
[*] [*] [*] [*]
Gün gelir...
İnek, danaya çekilir.
Tutarsa, eyvallah...
Tutmazsa, üç haftaya yeniden aynı belirtileri gösterir.
Üst üste üç defa döl tutmayan ayrılır.
Ona göre plan yapılır.
[*] [*] [*] [*]
Döl tutar...
Dişi olur.
O ayrı konu...
Sonu sağılacak ineğe çıkar.
Bizim konumuz...
Erkek doğarsa...
Ana-baba belli.
Ne kadar büyüyecek?
Kaç kilo olacak?
Nasıl bakılacak?
Hepsi belli...
Hatta, doğum tarihi dikkate alınır.
Kurbanlık dananın 24 ayı bitirmiş olması gerekir ya...
Ne yaşı küçük kalsın...
Ne de fazladan üç-beş ay bakılsın.
Zaman çok iyi ayarlanır.
Kurban Bayramı'nın on gün öne gelişi bile hesaplanır.
Sonra iş başa düşer.
Süt bol keseden...
Yem öyle...
Tımar, temizlik...
Hepsinde titiz davranılır.
Beslenir...
Beslendikçe büyür.
Kilo alır.
Sevilir.
Okşanır.
Çünkü "uysal"dır.
Deli olsa...
Kurbana bekletilmez.
Direk "etlik"...
Kim uğraşacak onunla...
Gün gelir...
Gözü bağlanır.
Ayağından asılır.
Ya da yere yatırılıp ayakları bağlanır.
Tekbirlerle boynuna bıçak vurulur.
İşte "kurban" budur.
Allah kabul etsin.
