Japon...
Türkiye'ye geliyor.
Görüşme için geldiği firma, üst düzey karşılama yapıyor.
Ağırlanıyor.
İş görüşmeleri yapılıyor.
Misafir ediliyor.
Uğurlanıyor.
Japonya'ya dönüyor.
Arkadaşları, Türkiye'yi...
Türkleri soruyor.
O da izlenimlerini anlatıyor.
- Türkler çok misafirperver...
İyi karşılanıyorsunuz.
Tanımasalar bile...
Buyur ediyorlar.
Siz oturmadan...
Oturmuyorlar.
Sürekli ikram ediyorlar.
Hediye veriyorlar.
Siz sofraya geçmeden...
Kimse geçmiyor.
En iyi yere sizi oturtuyorlar.
Siz yemeğe başlamadan...
Başlamıyorlar.
Zorluyorlar.
Her yemekten yediriyorlar.
Siz sofradan kalkmadan...
Kimse kalkmıyor.
Çay...
Kahve...
Meyve...
Tatlı...
Çerez...
Ne bulurlarsa...
İkram bitmiyor.
Herkes etrafınızda pervane gibi dönüyor.
Sizi rahat ettirmek için uğraşıyorlar.
Sırtınıza yastık...
Altınıza minder veriyorlar.
Önünüzden masa gitse...
Sehpa geliyor.
Kumandayı elinize veriyorlar.
Yorgunluktan ölseler bile...
Siz kalkmadan kimse gidip yatmıyor.
Gitmeye kalksanız...
İzin vermiyorlar.
En iyi yataklarını...
En iyi odalarını size veriyorlar.
Sizi rahat ettirmek...
En iyi şekilde ağırlamak için çok büyük çaba gösteriyorlar.
Aşırı itinalı davranıyorlar.
Nazikler...
İkram sahibiler...
[*] [*] [*] [*]
Sonrası...
Evden çıkıyorsunuz.
Aynı adamlar...
Başka bir insan oluyor.
Herkes arabasını üstünüze sürüyor.
Trafikte kavga ediyorlar.
Kimse, kimseye yol vermiyor.
Yaya geçidinde ışık yoksa...
Karşıya geçmeniz imkansız.
Trafiğin durmasını beklemeniz gerekir.
Yavaş gitseniz suç...
Hızlı gitseniz ayrı suç...
Şerit değiştirmek bile mümkün değil.
Kornalar...
Küfürler...
Kavgalar...
[*] [*] [*] [*]
Bizim genel halimiz...
Normal karşıladığımız bir durum.
Evde başka...
Yolda başka...
İşte başka...
Aşkta başka...
Hatta öyle ki...
Makamda başka...
Dışarda başka...
Askerde başka...
Sivilde başka...
Öyle ya...
Bin bir kişiliğimiz var.
Her yerde başkayız.
Sürekli değişiyoruz.
Anlamak mümkün değil.
Anlayan varsa...
Bize yazsın...
Biz de anlayalım.
Anladığımız kadarıyla paylaşalım.
Kalın sağlıcakla...
