Takip ediyoruz.
Yazıyoruz.
Yetmedi...
Aklımız erdiğince, dilimiz döndüğünce anlatıyoruz.
Özeti...
Evde kal...
Hayat eve sığar.
Son 48 saat...
Ülken için.
Sevdiklerin için.
Kendin için.
Devletin başı...
Sayın Cumhurbaşkanımız söylüyor.
Sağlık Bakanı başta olmak üzere.
Tüm bakanlar.
Bilim Kurulu.
Milletvekilleri.
Legalitesine inandığımız tüm milletvekilleri.
Parti ayrımı yapmadan.
Siyasetçiler.
İktidardan, muhalefete.
Öğretmenler.
Polis, jandarma.
Bürokrasi...
İnanan herkes.
Corona Virüs ile savaşımızda en önde mücadele veren sağlık görevlileri.
Hep aynı cümleyi kuruyor.
Yalvarırcasına.
Küçük büyük...
Ünlü ünsüz...
Her yerde aynı anons var.
Marketlerden, banka reklamlarına kadar.
[*] [*] [*] [*]
Bu çağrı, Pazar günü Zonguldak'ta ilgi gördü.
Sosyal medyaya göz attık.
Herkes canlı yayında.
Yola çıkmışlar.
Köye gidiyorlar.
Köye telefon ettik.
İpini koparan köyde.
Soruyoruz...
Saçma sapan cevaplar.
Köyde virüs yokmuş...
Muş muş...
Allah Allah...
Bak sen şu köyün bilim adamına.
Köye girişten bir bakıyor.
Virüs olup olmadığını görüyor.
Ya sen şehirden götürüyorsan!
Ona da çözüm bulmuşlar.
Evden çıkarken ellerini yıkamışlar.
Allah aşkına...
Size kim söyleyecek?
Nasıl söyleyecek?
Kime inanacaksınız?
Ne işiniz var sizin köylerde?
Oturun oturduğunuz yerde...
[*] [*] [*] [*]
Bir de köydekilerin mağduriyeti.
Soruyoruz...
- Niye kabul ettiniz?
- Gelene git diyemedik.
Öyle...
Biri elinde tabanca ile evine dalsa...
Sen de ona dalarsın.
Gücün yettiğince mücadele edersin.
Virüs de bundan farklı değil ki.
Sadece, suç aleti görünmüyor.
Artık bu işe bir çözüm bulunması lazım.
Yoksa...
Bizim köylümüzün bir de ihmali var.
Hastalansa...
Önce ıhlamur.
Gripin.
Nane limon.
Ebegümeci.
Bildiği ne varsa...
Kaynatır...
İçer...
Hastaneye gelmeden, virüs her yere bulaşır.
Allah korusun.
Gerçi Allah bize akıl fikir vermiş, kendimizi koruyalım diye...
Bizse bu aklı, ne hikmetse, hayırlı işlerde kullanmıyoruz.
Şehirlerarası yasak...
Artık ilçeler arası.
Hatta köyler, beldeler arasına da getirilmeli.
Dua ediyoruz.
Allah beterinden saklasın.
Ama kendi duamıza kendimiz uymuyoruz.
