Çin'de bir adam...
Açlıktan bitkin düştü.
Dayanamayıp bir armut çaldı.
Armudun yarısını yiyemeden bahçe sahibine yakalandı.
Elinin içinde yarım armut..
Yaka paça imparatorun huzuruna çıkarıldı.
- Neden çaldın?
- Çok açtım.
Dayanamadım, çaldım, yedim.
Beni affedin.
Beni affederseniz size paha biçilmez bir hediye vereceğim.
İmparator dudak büker...
- Sen daha karnını doyuramıyorsun...
Sende paha biçilmez ne olabilir?
Hırsız avucunu açar...
Armut çekirdeğini uzatır.
Bu çekirdeği ekerseniz bir gün içinde altın meyveleri olan bir ağacınız olur.
- Ek o zaman...
Altın meyveleri görünce seni affederim.
- Ben bu tohumu ekemem.
Çünkü ben bir hırsızım.
Bu tohumu hiç hırsızlık yapmamış...
Yalan söylememiş...
Başkalarına haksızlık etmemiş...
Kısacası...
Doğruluktan hiç ayrılmamış dürüst biri ekmeli.
Tohum o zaman gücünü gösterir.
Altın meyvesi olan bir ağaca dönüşür.
Aksi takdirde onu ekeni zehirler.
Tarif edilmez acılarla ölür.
Bu tohumu ancak siz ekebilirsiniz.
İmparator irkilir.
Suratı asılır.
Kısa bir vicdan muhasebesi yapar.
Kendinde aradığı temizliği bulamaz.
Hırçınlaşır...
- Ben imparatorum.
Bahçıvan değil.
O tohumu vezire ver o eksin.
Hırsız tohumu vezire uzatır.
Vezir hemen itiraz eder.
- Ben ekim dikimden hiç anlamam.
Çok kıymetli bir tohumu ziyan etmeyelim.
Bu tohumu hazinedar eksin.
O altın meyvenin kıymetini bilir.
Derken o da itiraz eder.
Huzurda bulunan herkes tohumu ekmekten kaçınır.
Sonunda odada sessizlik hakim olur.
İmparator bir süre düşünür.
Başı önünde eğik bekleyen huzurdakilere göz gezdirir.
- Hadi bakalım!
Bu hırsıza tohumun nasıl altın meyve verdiğini gösterelim.
Yoksul adama bir altın verir.
Huzurdaki herkes de birer altın verir.
Yoksul kişi huzurdan zengin ayrılır.
[*][*][*]
Malum.
Ortalık toz duman.
Kimin eli kimin cebinde belli değil.
Hatta kimin eli kamunun kasasına uzanmış.
Uzanmak istiyor.
Ya da yol arıyor.
Bulunduğumuz yerde illaki bir yere el uzatmaya gerek yok.
Eğer el uzatanlara göz yumuyorsak.
Görmezden geliyorsak.
Veya bizim tembelliğimizden dolayı meydana gelen boşlukları ahlaksızlar dolduruyorsa...
Bizim de vebalimiz vardır.
[*][*][*]
Böyle bilip.
Buna inanmak lazım.
İman etmek lazım.
Bana dokunmayan yılan hikayesi inanan bir kişiye yakışmaz.
Hak doğar.
Kişiden helallik almak kolaydır.
Önemli olan kamunun hakkına girmemektir.
