Haberleri takip ediyoruz.
Meslek icabı...
Yoksa...
Çok kimsenin umurunda değil.
Vatandaş gün ışırken kalkıyor.
Çorbasını içiyor.
Ver elini fındık tarlası...
Sıcak bastırmadan ne toplayabilirse...
On çayı...
Öğle yemeği...
Güneş tam tepede iken...
Bir saat mola...
Gölgede...
Toprağın üzerine uzanır...
Başının altına yarım dolu fındık çuvalı alır...
Hava püfür püfür esiyor.
Ufak bir şekerleme...
Bir günlük uykuya bedel...
Güneş dönmeye başlayınca...
Yeniden fındık dallarına asılıyorlar.
Artık ne varsa...
Az-çok...
Toplanıyor.
İkindi çayı...
Akşam paydos...
Yükle çuvalları patpata...
Traktöre...
Araç yolu yoksa tarlaya...
Bulabilirsen...
At, eşek, katır...
Yükle...
Onlar yoksa...
Allah gençlere kuvvet versin.
Araç yoluna kadar omuzda gider çuvallar.
Gel eve...
Çuvalları boşalt...
Fındığı ser...
Kuruyanları bir kenara topla...
Varsa ahırda hayvan...
Onları doyur.
Sütünü sağ...
Altını temizle...
Git eve...
Duş al...
Saat gece yarısına yakın...
Yat-dinlen...
Televizyona bak...
İnternete gir...
Sosyal medyayı takip et...
Bunlar gençlerin işi...
Onların kanı kaynıyor.
Yorulmak bilmiyorlar.
Birde...
Bu işten anlıyorlar.
Ya da, anladıklarını zannediyorlar.
[*] [*] [*] [*]
Kriz nerede?
Dolar yükselmiş...
Altın tavan yapmış...
Savaş çıkmış...
Vesaire...
Onların öyle derdi yok.
Tek dert var.
- Fındık para eder mi?
Ederse emeği karşılar mı?
Karşılarsa...
Borçları kapatır mı?
Hesap bunun üzerine...
Kriz ne zaman öğreniliyor?
Pazara inildiğinde...
Çimentonun torbası...
Demirin tonu...
Çivinin kilosu.
Mazotun litresi...
Unun çuvalı...
Yağın tenekesi...
Bir bakıyorsun...
Fiyatlar tavan yapmış.
Paran kadarını...
Yani...
Hesapladığının yarısını alıyorsun.
Dönüyorsun Akköy'e...
Hanım sorar...
- Eksik almışsın?
- Sorma hanım.
Kriz varmış.
Öte-beriye zam gelmiş.
Paramız kadar aldım.
[*] [*] [*] [*]
Velhasılı...
Bizim köylü krizi pazara inince öğrenir.
Üzülür, şükreder.
Gerçi, sevinince de şükreder.
Hayata kaldığı yerden devam eder.
Çünkü biz...
Daha beterini de biliriz.
"Allah kimseyi yokluk-açlıkla terbiye etmesin" der, geçeriz.
