Akköy...
Hayallerim.
Umutlarım.
Sınırlı.
Bir yere kadar.
Sonrası...
Sükunet.
Sessiz-sedasız bir veda.
Allah ömür verirse.
Gün gelinceye kadar.
Burada beklemek istiyorum.
Adı aklıma gelince ürktüğüm.
Korktuğum.
İtiraf edeyim.
Tırstığım.
Götüreceği yeri düşünüyorum.
Kesinlikle hak ettim.
İyisi...
Kötüsü...
Daha doğrusu.
Kelimenin tam anlamıyla hakkım.
Yine de aklımdan iyi şeyler geçiriyorum.
Güzellikler var.
Sonsuza dek.
Olan hatalarım.
İşlediğim günahlarım.
Hesabını vereceğim.
Ardından tekrardan.
Tertemiz.
Pırıl pırıl.
Ona döneceğim.
Biliyorum.
Cennete en son giren insana verilen nimetleri.
İmanım.
Allah'ın rahmeti.
Mağfireti.
Ateşe de düşsem.
Zamanı gelecek:
Güzelliklere kavuşacağım.
Bu sonu bekleyeceğim.
Daha doğrusu beklemek istediğim yer Akköy.
Esasında çok geciksin de istemiyorum.
Yapacak fazla bir şey yok.
Yaptıklarımız.
Yapamadıklarımız.
Hepsinin farkındayız.
[*] [*] [*] [*]
İşin Zonguldak boyutu var.
Göz görüyor.
Akıl eriyor.
Görüyoruz.
Okuyoruz.
Biliyoruz.
Memleketi kurt gibi kemiriyorlar.
İçini boşaltıyorlar.
[*] [*] [*] [*]
Görev yaptığım sıralar.
Baktık.
Caminin doğramaları eskimiş.
Dile getirdik.
İmece usulü değiştirmeye kadar verdik.
Hazırlıklarımızı yaptık.
Sipariş verdik.
Gün geldi.
Doğramalar değişecek.
Eskilerin sökümüne yardım ediyoruz.
Üst katta bir cam var.
Kullanılmıyor.
Dolayısıyla hiç açılmıyor.
Sağlam (!)
- Usta bu sağlam.
Boyası bile çizilmemiş.
Ziyan etmeyelim.
Kırmadan sökelim.
- Sen sökersin.
Camı açtım.
Dahası açamadım.
Kurtlar ağaç doğramanın içini yemiş bitirmiş.
Doğrama kağıt gibi buruştu.
Döküldü.
[*] [*] [*] [*]
Zonguldak bundan beter.
Yendiğini görüyoruz.
Kemirgenleri görüyoruz.
Elimiz kolumuz bağlı.
Yazılanların karşılığı yok.
Adalet terazisi şaşmış.
[*] [*] [*] [*]
Tam burası yoruyor insanı.
Bilsek.
Bunların da sonu gelecek yakın zamanda.
Adalet gelecek.
Düzgün insanlar...
Neyse...
Tek kişilik yönetimlerin en büyük zaafı budur.
İnandığın kişi yanlış olursa.
Yanarsın.
Kendin de yanarsın.
Memleketi de yakarsın.
Vefanın diğer adı...
İnandığın ile yanmaktır.
[*] [*] [*] [*]
Güç onlarda.
Yanacaklar.
Ancak önce memleketi yakıyorlar.
Bunları görmek yoruyor.
Elimiz kolumuz bağlı.
Bilsek düzen değişecek.
Umutla bekleriz.
Şimdi çaresiz bekliyoruz.
Kötü olan bu...
Çok yoruyor insanı...