Rivayet odur ki...
Kış zor geçer.
Hele sona doğru...
Yiyecek biter.
Bünyedeki stok biter.
Yağlar erir.
Açlık dayanılmaz hal alır.
Başlar topuklarını yalamaya...
Öyle-böyle...
Derken bahar gelir.
Töngel...
Beşbıyık...
Ya da muşmula...
Yörelere göre ismi değişiklik gösteren meyve...
Çiçek açar...
Açlıktan takati kesilen ayı...
Son bir umutla kendini töngel ağacının altına atar.
Öyle ya...
İlk çiçek açan ağaç...
İlk olarak meyveyi verir.
Öyle düşünür.
Ama nafile...
Bahar gelir...
Tüm meyveler çiçek açar.
Yaz geçer...
Dallar meyveye doyar.
Sonbahar...
Tüm meyveler hasat edilir.
Ayı halen töngelin dibinde bekler.
En son meyveyi töngel verir.
Şimdi tam zamanı...
[*] [*] [*] [*]
Töngel toplarsın.
Sert yenir.
Yumuşar (göynür) yenir.
Meyvesi bir yana...
Ezilir pekmezi yapılır.
Yaprağından çayı yapılır.
Hem de çok faydalıdır.
Potasyum...
Besin lifi...
Demir...
Kalsiyum...
Folik asit...
Magnezyum...
A ve C vitamini bol miktarda bulunur.
Kabızlık sorununu çözer.
Zayıflamaya yardımcı olur.
İltihapları vücuttan atar.
Öksürük, astım, bronşit hastalıklarında etkili olur.
Sindirim sistemini olumlu etkiler.
Böbrek ve karaciğer sağlığını korur.
[*] [*] [*] [*]
Teşbihte hata olmaz.
Malum...
Biz de hizmete açız.
Ve bekliyoruz.
Tünellerde trafik su gibi aksın...
Kadırga çilesi sona ersin...
Sabrımız...
Takatimiz kalmadı.
Derken bir çalışma...
Uğur Mumcu Kavşağı...
Umutlandık.
Başladık beklemeye...
Ha bugün bitecek...
Ha yarın.
Günler...
Haftalar...
Aylar oldu...
Ne bitti...
Ne de biteceğe benziyor...
İşin kötüsü...
Ortaya çıkan manzarayı görünce...
Bitse de...
Sorun çözüleceğe benzemiyor.
Son durum...
Ne olacak?
Nasreddin Hoca fıkrası gibi...
Yaz gelecek...
Yonca bitecek...
Ölme eşeğim ölme...
Onda bile bir umut var.
Bizim durumumuz...
Umutsuz vaka...
En azından bu kafayla...
Çözüm...
Sorunu üreten kafayla o sorunu çözemezsin.
Tek çare...
Belediyeyi...
Ehline...
Liyakat sahibi birine teslim etmek...
