Konuşma dili...
Bütünden ufak parçalar koparmak...
Parçalamak gibi değil.
Örnek...
Meydan ateşi...
Veya...
Ocaklık...
Ev içerisindeki ocak...
Eski tuğladan...
Ya da topraktan yapılmış.
Ateş geçirmeyen...
Ateş yakılan alan.
Eski evlerde bulunur.
Şimdi modernize edildi.
Adına "şömine" denildi.
Ama bir şömine...
Asla bir ocak değildir.
Bunun en makbul olanı...
Değirmende gerçekleşenidir.
Önceden hazırlarsınız.
18-20 litrelik tenekelerle ölçeklendirilir.
Mısır, buğday, arpa, çavdar vesaire...
İki teneke bir "kile" eder.
Değirmen için ideal olan ölçü...
Genelde iki kile (dört teneke)...
İki çuvala eşit bölünür.
Ağzı bağlanır.
Adı olur "Zahra"...
Değirmene gidecek olana azık hazırlanır.
Katır ahırdan çıkarılır.
Sayatta...
Ahırın dışa açılan bölümünde...
Ara hol...
Ancak geniş...
Orada semerlenir.
Çuvallar yüklenir.
Katırın yem torbası doldurulur.
Hava durumuna göre...
Yükün üzerine çul atılır.
Çul: Keçi kılından örülmüş kilim türü bir örtü...
Su geçirmez.
Sıcak tutar.
Değirmene gidecek olan uğurlanır.
Ya da "salavatlanır"...
Onun yükü baştan çıkarılır.
Diğer işlere bakılır.
Değirmenci...
Mesafeye...
Katırın yüküne...
Hava durumuna...
Yorgunluk vesaire...
Duruma göre yükün ortasına biner.
Ya da binmez.
Tercih onundur.
Katırın buna itiraz etme...
Veya onay verme gibi bir şansı yoktur.
Değirmene varılır.
Daha önce gelen varsa...
Zahralar katırdan indirilir.
Sıraya konur.
Yani "Keşik" kapılır.
Sırası gelen...
Zahrasını tekneye kaldırır.
Öğütmeye başlar.
Zaman durumuna göre...
Ocak yakılır.
Büyük odunlar ateşe atılır.
Yakılır.
Ortaya öbek halinde kor çıkar.
Yemek vakti yaklaştığında...
Biraz hamur yapılır.
Korun ortası açılır.
Etrafta varsa; mancar...
Kabalak...
Avu...
Taflan...
Zararsız geniş yapraklı bitkilerin yaprakları korun ortasına konur.
Üzerine hamur çörek yapılır.
Daha sonra üzeri yine yaprak ve kor ile kapatılır.
Ara ara ince bir çubuk ile ekmeğin pişip-pişmediği kontrol edilir.
Pişince ateşten çıkarılır.
Allah ne verdiyse...
Ortasına tereyağı...
Peynir...
Çökelek...
Konur.
Afiyetle yenir.
En keyifli olanı budur.
[*] [*] [*] [*]
Zaman zaman evde de çörek yapılır.
Ocakta...
Güzinede...
Ya da sacda...
Çocuklar, sıcak ekmeğin kenarlarını ufak ufak kırar.
Yanında katık ile yer.
"Peçellemek" tam da buna denir.
Öyle ufak tefek atıştırırsan...
Doyarsın.
Sofraya oturamazsın ki...
Allah muhafaza...
