"Yolda kalan da bir, yürüyen de...
Harcanıp gidiyor, ömür dediğin..."
Zülfü Livaneli sözleri...
Notalardan dinlerseniz.
Saz ile...
Güler Duman'ın sesinden...
Sizi alıp götürür.
Ömür dediğin...
[*] [*] [*] [*]
Öyle...
Ya da böyle...
Ömür geçip gidiyor.
Her insan kendi kaderini yaşıyor.
Hatta kederini...
Şöyle inanıyorum...
Varsa kaderde çile...
Azap...
Izdırap...
Ayrılık...
Vesaire...
Yolumuz Yusufiye'den geçecekse...
Geçeriz.
Bizim irademiz...
Oraya düşüşe etkisi şudur...
Yaptıklarımız kendi tercihimiz.
O zaman...
Bize düşen...
Suçlu ya da suçsuz...
Onu belirlemek...
[*] [*] [*] [*]
Bunun farklı versiyonları var.
Önce istemek lazım...
İyi yolda gayret etmek lazım...
Velhasıl...
Yolunda bulunmak lazım...
Vakti-saati gelince...
Kaza...
Kader tecelli eder.
[*] [*] [*] [*]
Örnek...
Akköy'ün elektrik sorunu...
Önce sözlü uyardık.
Taşeron firmayı...
İrfan Uludağ denen bir zat...
Ekip başı...
Geldi.
Akköy'de yedi-içti...
İşin içine etti gitti.
Muhtarı uyardık.
Dinlemedi.
Kaymakamlığa yazdık.
BEDAŞ'a...
Hatta İçişleri Bakanlığı'na yazdık.
Kendilerince cevap verdiler.
[*] [*] [*] [*]
Konu şu...
Projenin içerisinde olan bazı yerler projeden çıkarıldı.
Başka yerlere kaydırıldı.
- Yok öyle bir şey.
Zaman geldi.
Tel koptu.
İnek öldü.
BEDAŞ parayı ödedi.
Sonuç...
Tehlike devam ediyor.
Siz yine inkar edin...
Bugünlük bu kadar...
Arkası yarın...
Bize ayrılan yer bitti...
