Her gün yeni mesaj.
Telefon.
Yorum.
Koronavirüs hayatın doğal akışını vurdu.
Eğitim uzaktan.
Dijital.
Bunun için ne gerekir?
Bir... Bilgisayar.
İki... İnternet.
Bilgisayar fiyatları aldı başını gitti.
Malum.
Doların ateşi düşmüyor.
Her zorluğu aşıp bilgisayara ulaşsanız.
Bu kez internet yok.
Cep telefonu operatörleri.
Diğer firmalar.
Birde Telekom.
Esasında hepsi aynı altyapıdan hizmet veriyor.
Farklı fiyatlarla satıyorlar.
Bu ayrı konu.
Bugünkü konumuz.
İnternete bağlanamıyoruz.
Ne kabloludan.
Ne uydudan.
Eğitim olacak.
Ama internet yok.
Nasıl olacak?
Şu an sağlıklı olmuyor.
Ne mevcut sistem yoğunluğu kaldırıyor.
Nede video akışını sağlayacak hızda internet verilebiliyor.
Yeni aboneler zamanında hizmet alamıyor.
[*][*][*]
Birde nakiller var.
Şehirden köylere kaçanlar.
Yeni abone alıyorlar.
Bağlanmıyor.
Nakiller.
Onlarda sıra bekliyor.
Süreç çok uzuyor.
[*][*][*]
Okurların feryadı şu...
Sesimizi duyurun.
Biz de duyuruyoruz.
Köydekiler nakil bekliyor.
Yeni internet bekliyor.
Şehirdekiler kopmadan ve hızdan bıkmış durumda.
Şehir merkezindekiler 'biz şehrin göbeğinden internete bağlanamıyoruz' diyorlar.
Başkalarının halini soruyorlar.
Esasında bağlansalar.
Başkalarını düşünmezler.
Durumun vahametini vurgulamak için böyle cümleler kuruyorlar.
Kısacası internet konusunda sınıfta kaldık.
İki güzel örnek...
Eba.
İnternet.
Bilgisayar-tablet.
Herkesin ulaşması mümkün değil.
Durum böyle olunca.
İki güzel örnek.
Bir...
Belediye tır hazırlıyor.
Donatıyor.
İnternet ve bilgisayardan yoksun mahallelere gönderiyor.
İki...
Belediye kampanya başlatıyor.
Bilgisayar-tablet alıyor.
Topluyor.
İhtiyacı olan öğrencilere veriyor.
Ne diyelim?
Sorumlu çalışmalar.
Allah yapanlardan razı olsun.
Darısı bizim belediyelerimizin başına.
