Çok yaramaz bir çocuk...
2'nci Mehmet'e, babası 2'nci Murad Han:
- Ne kadar yaramaz bir çocuksun...
Senden adam olmaz.
Olaya Akşemseddin Hazretleri tanık olur.
Velayet sırrı ile kalp gözü açıktır.
Şehzade Mehmet'in "Fatih" olacağını görür.
Gülümseyerek mırıldanır.
- Peder ne der?
Kader ne der?
[*] [*] [*] [*]
Yaramaz çocuk...
Hareketli olur.
Yerinde duramaz.
Dolayısıyla...
Akıllı olur.
Çocuklarınız "çok yaramaz" diye kızmayın.
Cezalandırmayın.
Aksine...
Onun bu hareketliliğini verime çevirin.
Uzmanlar yardımıyla yeteneğini keşfedin.
Çocuğunuza izin verin.
Önünü açın.
Gelişsin.
Enerjisini doğru yerde harcasın.
[*] [*] [*] [*]
Neyse...
Bizin konumuz kader.
İnsanlar belli yaşa geliyor.
Yuva kuruyor.
İş kuruyor.
Çoluk-çocuğa kavuşuyor.
Aile oluyor.
Genel akış bu.
Akış içerisinde bir yığın olay...
Gelişme...
İyi günler-kötü günler...
Hepsi yaşanıyor.
[*] [*] [*] [*]
Bazen öyle oluyor ki...
Aklınızda-hayalinizde olmayan işler başınıza geliyor.
Kimi zaman güzel...
Kimi zaman kötü...
İşte tam burada devreye giriyor.
Kaza-kadere iman...
Mümin, bu iki durumdan da karlı çıkar.
Nimete şükreder...
Zorluğa sabreder.
[*] [*] [*] [*]
Bizdeki sorun tam burada başlıyor.
Biz okulda öyleydik.
Yazılı puanı yüksek olursa...
Biz aldık.
Notlar düşükse...
Hoca az vermiştir.
[*] [*] [*] [*]
Orada temelini atıyoruz.
Hayat boyu böyle gidiyor.
İyi işler bizden...
Kötüleri Allah'tan.
Ancak hepsi kaza ve kaderdir.
[*] [*] [*] [*]
Olayın hikaye ile bağlantısı şu...
Bizi, hayallerimizin...
Aklımızın ve ufkumuzun dışına taşıran kaderdir.
Tam burada kendimize hakim olmamız lazım.
"İman" kelimesinin hakkını vermeliyiz.
[*] [*] [*] [*]
İyiliğimiz bizden olursa...
Zalim oluruz.
- Biz iyiyiz.
Görevlerimizi-sorumluluklarımızı insanlara bir lütuf olarak sunmamalıyız.
Zaten görevse...
Yapmak için varız.
Şimdi bakalım etrafımıza...
- Şunları yaptık...
Bunları yapacağız.
[*] [*] [*] [*]
Hikaye...
Her şeyi hesap mümkün değil.
O zaman imanlı yürümek lazım.
Akıl bir yere kadar.
Bir de kader var.
İnsanların, şehirlerin, ülkelerin ve ümmetin kaderi...
