Behlül Dana Hazretleri...

Halife Harun Reşid'i uyarır.

Her gün...

Her konuda...

Fırsat buldukça...

Söyler...

Uyarır...

Bir gün...

Yine uyarır.

Şu cevabı alır...

- Sen kendi işine bak.

Her koyun kendi bacağından asılır.

Benim işime karışma.

Bu uyarı üzerine huzurdan ayrılır.

Aradan biraz zaman geçer.

Sarayı pis bir koku sarar.

Sağa-sola bakılır.

Araştırılır.

Kokunun kaynağı bulunur.

Sarayın bahçesinde bir koyun kesilmiş.

Bacağından asılmış...

Çürümeye başlamış...

O halde bulunur.

Bu sefer bu işi yapan araştırılır...

Soruşturulur.

İşin ucu Behlül Dana Hazretlerine varır.

Huzura çağrılır.

Kendisine sorulur.

- Bu koyunu sen mi kestin?

- Evet...

- Buraya sen mi astın?

- Evet...

- Neden yaptın?

- Gördüğünüz gibi...

Her koyun kendi bacağından asılır.

Fakat...

Çürür...

Kokar...

Etrafa kötü kokular yayar.

Herkesi rahatsız eder.

Dinimizde de böyledir.

Emri maruf herkese farzdır.

Eğer terk edilirse...

İnsanlar böyle bozulur.

Etrafa kötülük yayılır.

Salih kişiler...

İyi insanlar...

Bunlardan...

Kötü davranışlardan...

Rahatsız olurlar.

[*] [*] [*] [*]

Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın...

Her koyun kendi bacağından asılır...

Kısmen doğru.

Ancak sonuçları...

Birde bu açıdan bakmak lazım...

[*] [*] [*] [*]

Her zorlukta...

İşimize gelmediğinde...

Mücadeleden yıldığımızda...

Ya da...

Sadece kendi çıkarlarımızı düşündüğümüzde...

İşimize geldiği gibi davrandığımızda...

Kısa bir zaman...

Geçici bir süre...

Olumlu sonuçlar alabiliriz.

Uzun vadede...

Mutlaka olumsuzluklarını görürüz.

Hayata bir de bu açıdan bakmak lazım.

Yaptıklarımız bizi bağlar.

O hikaye de burada biter.

Eğer sonuçları başkalarının hayatına dokunuyorsa...

O zaman...

Her koyunun kendi bacağından asılması anlamsızlaşır.

Bakış açısı...

Ders matematik...

Öğretmen bayan...

Öğrencilere sorar.

- Bir ağacın dalında beş kuş var.

Taş attım.

İki tanesini vurdum.

Geriye kaç kuş kalır?

Öğrenciler parmak kaldırır.

Birine söz verir.

- Sen söyle bakalım.

- Hiç kuş kalmaz.

- Yanlış.

- Neden öğretmenim?

- Beşten iki çıkarsa üç kalır.

- Olmaz öğretmenim.

Taş atınca...

İki kuşu vurduk.

Diğer kuşlar da korkup kaçar.

Öğretmen gülümser.

- Doğru cevap üç olacaktı.

Ama bakış açını sevdim.

[*] [*] [*] [*]

Hayata...

Olaylara...

Bazen farklı bakmak gerek.

İnsanın ufkunu açar.