Rivayet odur ki;

Amerika, İngiliz, Türk yetkililer buluşur.

Konu asgari ücrete...

Ya da memur maaşına gelir…

Ücret ne kadar?

Amerikalı yetkili:

- Biz çalışana iki bin Dolar veririz. Bin Dolar ile geçinir. Geri kalan bin Doları ne yapar, sormayız.

İngiliz yetkili:

- Biz çalışana üç bin Sterlin veririz. İki bin Sterlin ile geçinir. Geri kalan bin Sterlini ne yapar, bilmeyiz?
Türk yetkili:

- Biz çalışana bin 300 lira veriyoruz. Yoksulluk sınırımız 4 bin 340 lira… Geri kalan parayı nereden buluyorlar, biz de anlayamadık.

[*] [*] [*] [*]

Bir öğrencinin üniversitedeki aylık ortalama maliyeti bin 500 lira…

İki öğrenciniz varsa…

Bunlardan liseye gideni var.

İlkokula gideni var.

Var oğlu var.

Ev kirası…

Elektrik-su parası…

Pazar parası…

Özetle, mutfak masrafı var.

Allah kolaylık versin.

[*] [*] [*] [*]

Olaya Zonguldak açısından bakalım.

Geçenlerde Gayri Safi Milli Hasıla açıklandı.

Zonguldak’ta kişi başı gelir 12 bin 382 Dolar…

Nerede bu para?

TTK’da…

Erdemir’de…

Belediyelerde…

Vakıflarda, sendikalarda…

Vatandaşın cebinde değil.

Ama vatandaşın parası…

Devlet, partilere para aktarıyor.

Sonra bu para için insanlar birbirine giriyor.

Karalıyor.

İftira atıyor.

Ve dahası…

Sırf o koltuğa oturup bu paranın kenarından-köşesinden tırtıklamak için yıllarını verenler var.

Bir sırtlan gibi etrafında fırsat gözleyenler var.

Var oğlu var.

[*] [*] [*] [*]

Olaya başka açıdan bakalım.

Bu paralar eğitime aktarılsa…

Bir daha böyle insanlar yetişmez.

Kim bilir, kaç öğrencinin boğazından sıcak aş geçer.

Kim bilir, kaç anne-baba rahat nefes alır?

[*] [*] [*] [*]

Geçenler de bir dernek meselemiz vardı.

Yarım kaldı.

Zonguldak’ta bin 200 civarında dernek olduğunu yazmıştık.

Elimize bir liste ulaştı.

Güncelliğini tam bilmiyoruz.

Ama 2015-2016 gibi…

Çok eski sayılmaz.

Bu listede bin 31 derneğin ismi yazılı.

Biz şimdi bunlara “3-5” öğrenci okutun.

Beş bin öğrencinin sıkıntısı biter.

Bu derneklere yük olur mu?

Bizce olmaz.

Kalkınma kooperatiflerimiz var.

Vakıflarımız var.

İşadamlarımız var.

Partilerimiz var.

Gençlik kolları var.

Hadi birlik olalım.

Tüm çocukları okutalım.

105 bin öğrenci ne ki?

Hele bunların ne kadarı yardıma muhtaç ki?

Bir istatistik çalışması yapalım.

Hepsini tespit edelim.

Sonra konuşalım.

Anne-babaları, çocuklarına karşı mahcup olmaktan kurtaralım.

Geleceğimizi kurtaralım.

Bahşiş…
Üniversite öğrencisi, bir müşterinin evine pizza servisi yapmış.
“Teşekkür ederim” demiş paketi alan adam.
“Normal olarak size ne kadar bahşiş vermem lazım?” diye de sormuş.
Delikanlı, “Bu benim işimdeki ilk günüm” demiş ve eklemiş:
“Servisteki diğer arkadaşlar ‘Sana 5 kuruş bile vermezler. Bu tipinle 1 lira bile alırsan, ne ala’ dediler efendim.”
“Yok ya? Çokbilmiş onlar” diye sinirlenmiş adam ve delikanlıya bahşiş olarak 10 TL uzatmış.
“Teşekkürler efendim, bu parayı üniversite harçlığım olarak kullanacağım” demiş delikanlı.
“Ne okuyorsun?” diye sormuş adam.
“Psikoloji efendim” diye yanıt vermiş delikanlı:
“Bireysel psikolojik zaaflar ve bundan faydalanma şekilleri üzerine uygulamalı tez hazırlıyorum.”