Her işin başı sağlık...
Lafın gelişi değil.
Gerçekten böyledir.
Yediklerine dikkat ederler.
Önem verirler.
Doğanın en saf...
Taze...
Temiz...
Nimetlerini bilirler.
El değmemiş güzelliklerin peşinden giderler.
Bulurlar.
Doğanın kalbinden söküp alırlar.
Dönüşümü de düşünürler.
Doğayı temiz bırakırlar.
Kendilerini düşünürler.
Başkalarını düşünürler.
Hatta...
Daha da derin düşünürler.
Torunlarının emaneti gibi bakarlar doğaya...
Bilirler ki...
Doğaya bakarsan...
O da sana bakar.
[*] [*] [*] [*]
Aşık Veysel'in gözünden bakarlar toprağa...
Sadık bir yar...
Her şeyi verir.
Bakmazsan...
Kazma ile dövmezsen...
Az verir.
Ve sonu...
Kim doğanın sırrına ererse...
Ölmez bir eser bırakır.
[*] [*] [*] [*]
Bu bazen bir fidandır.
Bazen bağ-bahçe...
İşin aslında...
Doğayı temiz bırakmaktır.
Bozmamaktır.
[*] [*] [*] [*]
Barışçıldırlar...
Her zaman çözümün parçası olurlar.
Bu gücü doğadan alırlar...
İyisiyle...
Kötüsüyle...
Hayatın getireceği her şeye hazırdırlar.
Nimete şükür...
Belaya...
Derde...
Sıkıntıya sabır...
Bilirler ki...
Ne gelirse kucaklarlar...
[*] [*] [*] [*]
Bu bir teslimiyettir.
Ancak pes etmezler.
Azimlidirler.
İnatçıdırlar.
Çözüm için mücadele ederler.
Zor koşullar onları yıldırmaz.
[*] [*] [*] [*]
Ailenin...
Eşin-dostun...
En önemlisi insanın kıymetini bilirler.
Ancak her insanı kıymet vermezler.
Sadece yaradılışa...
Haktan dolayı saygı duyarlar.
[*] [*] [*] [*]
Telefon...
Bir iletişim aracıdır.
Tablet...
Bilgisayar...
Televizyon...
Ekranlardan konuşmayı sevmezler.
Tercih de etmezler.
Onlar için önemli olan...
Yüz yüze konuşmaktır.
Gözlerinin içine bakarak...
Bir demlik çayın nasıl bittiğini anlamadan...
Zamanın akıp gittiğini fark etmeyecek kadar derin sohbetlere dalmak önemlidir.
Bazen bir ağacın gölgesinde...
Bazen çimlerin üzerinde...
Bir dere kenarında...
Bir sobanın etrafında...
Bir tabak kavrulmuş fındığın başında...
Ya da...
Özeti şu...
Gönül ne kahve ister...
Ne kahvehane...
Gönül sohbet ister...
Gerisi bahane...
Sohbettir amaçları...
O zaman bahane çok bulunur.
Bulurlar da...
İşte biz bunlara...
"Doğa insanları" diyoruz.
Doğal insanlar...
Olması gerektiği gibi...
Sadece insanlar.
Diğeri...
Geri kalan her şey sonra gelir.
İman...
Amel...
Dünya hayatı...
Ahireti...
Tüm bunlar için de önce insan olmak gerekmez mi?
Sizce?
Bektaşi'nin duası...
Mal verdiğin zaman saadetimi,
Kuvvet verdiğin zaman aklımı,
İktidar verdiğin zaman basiretimi,
Bela verdiğin zaman imanımı,
Nimet verdiğin zaman mertliğimi,
Güzellik verdiğin zaman iffetimi,
Zorluk verdiğin zaman sabrımı,
Benden alma Ya Rabbim...
