"Cevheri bozuk olanların...
İlim...
Mal...
Mevki sahibi olmaları...
Rüsvalıktır.
Bunlara imkan vermek...
Eşkıyanın eline kılıç vermek gibidir."
Özetle böyle söyler Mevlana Hazretleri...
[*] [*] [*] [*]
Kötü insanlara ilim...
Hüner öğretmek...
Yol kesicilerin eline kılıç vermek gibidir.
Öyle der...
Bakın Nazi Almanyasına...
Doktorlar enjekte etti zehri insanlara...
En iyi mühendisler yaptı gaz odalarını...
En iyi kimyagerler buldu zehirleyici gazları...
En iyi askerler...
Böyle devam eder.
Yaptıkları işe...
Sonuca bakmak lazım...
Atam bombasından...
Virüslere kadar.
Uçaktan...
Bir tek mermiye...
Hatta...
Dijital dünyaya kadar...
Hayata dair ne varsa.
Gelişen insanlığın bulduğu her türlü icat...
İki türlü kullanılabilir.
Mutfakta ekmek kestiğiniz...
Domates doğradığınız bıçak...
Bir katilin elinde hangi amaca hizmet eder?
[*] [*] [*] [*]
İlim...
Mal...
Mevkii...
Dünyaya ait ne varsa...
Mayası bozukların elinde fitne aracıdır.
Ehliyetsiz insanın elinde ne varsa...
Verilmemesi için gayret.
Verildiyse...
Önce durdurulması...
Sonra geri alınması için mücadele...
İmanın gereğidir.
İslam'ın emridir.
İnsanlığın yaşamasıdır.
[*] [*] [*] [*]
Şöyle etrafımıza bir bakalım.
Mevkii sahibi cahiller...
Cahillikten kastım...
Allah'tan korkmaz.
Kuldan utanmaz...
İnsanlar.
İman, ilim, ihlas...
İyilik, güzellik, hizmet...
Hak getire...
Bakalım bu cahillerin yaptığına...
Uzağa gitmeden bakın.
Hemen evden başlayalım.
Mahalle...
Köy...
Belde...
Derken...
Ufkumuz Zonguldak'tan dünyaya açılsın.
Cahil ise yönetici...
Dünyaya çalışır.
Etrafına kendi gibiler toplanır.
Akrepler, yılanlar...
Dünyadan...
Bulundukları makamdan bir ısırık olmanın...
Olmazsa zehirlemenin yolunu ararlar.
Önce gizli yaparlar.
Güçlendikçe...
Aşikar...
Akköy'de...
Ormanlı'da...
Ereğli'de...
Zonguldak'ta yaşanan sıkıntının altında yatan neden bu...
İnsanlar mağdur ediliyorsa...
Adalet yoktur.
Adalet yoksa...
[*] [*] [*] [*]
Cahil...
Önce kendini rezil-rüsva eder.
Ya cimrilik yapar.
Cömertlik etse de yanlış kişilere dağıtır.
Kat be kat hata eder.
İdare cahilin eline düşünce...
O bunu makam zanneder.
Kendi yol-iz bilmezken rehberliğe kalkışır.
İçinin kötülüğünden, kötülük eder.
Velhasılı...
Önce kendimize...
Sonra etrafımıza sahip çıkmak...
Mücadeleden yılmamak gerek.
Onlar kötülüğünden vazgeçmedikçe...
Biz iyiliğimizden niye usanalım ki?
