Genç...
İdealist...
Heyecanlı...
İlk görev yerine atanır.
Nereden?
Nasıl başlayacak?
Bilemez.
Öyle ki...
Herkes zaten çok bilgi sahibidir.
Kime, ne anlatacak?
Düşünür...
Düşünür...
İşlemler tamamlanır.
Görev yerine varır.
Muhtar ile tanışır.
Komşularla...
Lojmanı temizler.
Birkaç eşya...
Yerleşir.
Yolculuktan itibaren başlar günlük tutmaya...
Köye gidişi...
Muhtar ile tanışması...
Lojmana yerleşmesi...
Buralar ile ilgili notlar...
Lojmanın durumu...
Caminin durumu.
Muhtarın davranışları...
Köylünün yaklaşımı...
Ne gördüyse...
Ne yaptıysa...
Günlüğüne yazar.
İlk sabah namazına kalkmanın heyecanı...
Öğle...
İkindi...
Akşam...
Yatsı...
Namazları not eder.
Camiye gelenleri...
Sohbet konularını...
Yazılır.
Yavaş yavaş tanışmalar...
Cemaat ile izlenimleri...
Köy notları...
Kişiler ile ilgi tespitler...
Sonra girişimler...
Bir din görevlisi...
Neler yapmalı?
Hayalindeki...
İdealindeki...
Sünnettin...
Kur'an-ı Kerim'in emrettiği Müslüman olma yolundaki gayreti...
Bu konudaki görevli oluşu...
Yazar...
Yazdıkça coşar.
Coştukça arkası gelir.
Cemaatle sabah kahvaltıları...
Öğle dersleri...
Akşam vaazları...
Ev ziyaretleri...
Hasta ziyaretleri...
Köyün çocuklarıyla haşır-neşir olmalar...
Onları cami ile...
Din ile...
Kur'an-sünnet ile...
Allah ile tanıştırma çabası...
Doğumdan sünnete...
Düğünden ölüme...
Hayatın her merhalesinde oluşunu yazar.
Günlük dolar.
Hızını alamaz.
İlim yolunda...
Kendini geliştirme için harcadığı zamanı...
Okuduğu kitapları da yazar.
Ta ki...
"Aşkın Şehidi"ne kadar...
Görür kırtasiyede...
Alır, okur.
Sular seller gibi okur.
Duygulanır.
Bir daha okur.
Yine okur.
Hz. Hüseyin ve Kerbela...
Baştan sona...
Duygu yüklü...
Roman türünde.
Ve vazgeçer.
Artık günlük tutmak yok.
- Hz. Peygamber (sav)'ın torunu...
Hz. Hüseyin.
Bu yolda bile bile canını vermiş.
Ben ise, bir eli yağda...
Diğer eli balda...
İzzet ikram içerisinde görev yapıyorum.
Der...
Utanır...
Dine-millete hizmet ettiğini düşünenlere tavsiyedir...
Aşkın Şehidi...
Kalın sağlıcakla...
