Okul ile 5 yaşında tanıştım.
40 yıl geride kalmış.
O gün bugündür aynı.
Köy okulu, iki derslik, birleşik sınıf.
1,2,3. Sınıf öğrencileri bir derslikte.
4,5. Sınıf öğrencileri bir derslikte.
İki öğretmenimiz var.
Tek lojman vardı.
İlkokula başladığımızda iki öğretmen vardı.
Biri evli, lojmanda kalıyordu.
Diğeri okulun iki dersliğinin arasında 3 metrekare bir oda vardı.
Orada kalıyordu.
4. sınıfa geçtiğimizde tayinleri çıktı.
Evli bir çift öğretmen geldi köyümüze.
Onların hikayeleri başka yazı konusu.
Onlardan öncekiler de öyle.
Sonrakiler de ayrı.
Hepsinin hikayesi ayrı.
Geldiler dağın başına.
Yol yok, su yok, elektrik yok.
Emek verdiler.
Devlet okula gidecek yol yapmamış.
Eğitim emekçileri geldiler.
Köylü ile el ele verdiler.
Okulun akarı kokarı ne varsa tamir ettiler.
Ettirdiler.
Velilerden destek aldılar.
Kimin elinden ne iş geliyorsa.
Okula destek de oldu.
Sınıfların temizliğini dördüncü beşinci sınıf öğrenciler yaptı sırayla.
Isınma için lazım olan odunu köylüler getirdi.
Öğrencisi olana dendi ki...
Şu kadar odun getireceksin.
Örnek... Beş katır yükü.
Hepsi getirdi.
Hatta öğrencisi olmayanlar da getirdi.
Hem biz ısındık.
Hem öğretmenler.
[*][*][*]
Kısacası...
Devletimizi yöneten her daim eğitim konusundaki ihtiyaçların karşılama kısmını ihmal ettiler.
Dün de böyleydi.
Bugün de böyle.
Öğretmenlere, okul yöneticilerine yüklendiler.
- Velilerden isteyin.
Sonra çıkıp televizyonlarda, gazetelerde açıklama yaptılar.
Okullarda bağış istenmeyecek.
O zaman ihtiyaçları karşılayın.
Eğitim emekçilerini iki arada bir derede bıraktılar.
Arada işi abartanlar da çıktı.
Rakamlar konuldu.
Olmazsa kayıt olmaz.
Nakil olmaz.
Yaptırım uygulandı.
Mağduriyetler meydana çıktı.
[*][*][*]
Bir... Devlet her okulun her türlü ihtiyacını eksiksiz karşılamalı.
İki... Öğretmen, okul yöneticisi tüm enerjisini eğitime harcamalı.
Okulun şuyu eksikmiş, buyu yokmuş.
O sadece ihtiyacı bildirmeli.
Üç... İsteyen veli, isteyen öğrenci istediği yardımı yapabilmeli.
Kendi isterse...
[*][*][*]
Niye girdik bu konuya...
Öğrenci velileri mesaj atıyor.
Okullar rayiç bedel çıkarmış.
Üç bin lira, beş bin lira gibi paralar isteniyor.
Bu danışıklı dövüşten vazgeçin.
Parası olan vermek isterse verir.
Yoksa istenmez.
Zorlanmaz, dayatma yapılamaz.
