Önceki Emniyet Müdürü Atilla Çınar döneminde beş tane hap yakalansa manşet olurdu.
Onun her yaptığı manşet olmalıydı ve iyi olmalıydı.
Hep alkışlanmalıydı.
Her yaptığı doğru, her dediği doğru.
Herkes yanlış yapabilir ama o asla yanlış yapmazdı.
Yapsa bile mutlaka o haklı çıkardı.
Bakın yeni Emniyet Müdürü Ahmet Kaplan göreve başladı.
Görevini gayet başarıyla yapıyor.
Ahmet Bey döneminde de hap yakalanıyor, esrar yakalıyor.
Bakın tefeci operasyonu da yapılıyor.
Ama Atilla Çınar gibi "Bir tek ben yakalarım" diye hava atmıyor.
Kendini çok öne çıkartmıyor.
İşte fark bu.
Atilla Çınar "Ben" diyor.
Ahmet Kaplan "Biz" diyor.
Başarı geliyor, eleştiri kesiliyor.
Emniyet mensupları mutlu.
Müdür Bey´den habersiz ´adım´ atabiliyorlar, ´nefes´ alabiliyorlar.
İşte iki müdür aradaki en büyük FARK bu.
Aslında aradaki fark ´müdürlük´ değil, ´insana bakış´ farkı.
Onun her yaptığı manşet olmalıydı ve iyi olmalıydı.
Hep alkışlanmalıydı.
Her yaptığı doğru, her dediği doğru.
Herkes yanlış yapabilir ama o asla yanlış yapmazdı.
Yapsa bile mutlaka o haklı çıkardı.
Bakın yeni Emniyet Müdürü Ahmet Kaplan göreve başladı.
Görevini gayet başarıyla yapıyor.
Ahmet Bey döneminde de hap yakalanıyor, esrar yakalıyor.
Bakın tefeci operasyonu da yapılıyor.
Ama Atilla Çınar gibi "Bir tek ben yakalarım" diye hava atmıyor.
Kendini çok öne çıkartmıyor.
İşte fark bu.
Atilla Çınar "Ben" diyor.
Ahmet Kaplan "Biz" diyor.
Başarı geliyor, eleştiri kesiliyor.
Emniyet mensupları mutlu.
Müdür Bey´den habersiz ´adım´ atabiliyorlar, ´nefes´ alabiliyorlar.
İşte iki müdür aradaki en büyük FARK bu.
Aslında aradaki fark ´müdürlük´ değil, ´insana bakış´ farkı.
Devlet&[#]8217;in hafızası vardır
Vali İsmet Metin dönemiydi.
Dediği dedik, çaldığı düdüktü.
Masa-çekmece genelgesi yayınlıyor, anti demokratik tavırlar sergiliyordu.
Yönetim anlayışını eleştiriyor, yaptıklarının doğru olmadığını ısrarla tekrarlıyorduk.
Gelişim A.Ş. adında bir şirket kurmuş, liberal ekonomiye inat işler yapıyordu.
Sonunda o şirket battı, zararı İl Özel İdaresi ödedi.
Yani halk olarak biz ödedik.
Gitmesine yakın barıştık, oturduk, konuştuk.
"Evladım sen Devlet&[#]8217;i tanımıyorsun. Sen beni Devlet sanıyorsun. Yarın ben giderim. Devlet devam eder. Devlet&[#]8217;in hafızası vardır. Unutmaz" dedi.
İsmet Metin döneminde inanılmaz baskılar gördüm.
İki kez fiziki saldırıya, bir kez de silahlı saldırıya uğradım.
Sonra Atilla Çınar döneminde başımıza bazı işler açıldı.
O zaman "Tamam" dedim kendi kendime:
"Devlet bizi unutmamış."
Biz 12 Eylül´leri yaşamamış bir gençlik olarak devletimizi daha yeni yeni tanıyoruz.
Eskiden 12 Eylül´ü yaşamış büyüklerimizin anlattıkları ´ninni´ gibi geliyordu bize.
Şimdi o ´ninni´lerin ne kadar gerçek olduğunu görüyoruz. 12 Eylül askeri darbesini yaşamadığımız için kendimizi şanslı, ama tecrübelerini edinemediğimiz için şanssız hissediyoruz. O halde bazı şeyleri yaşamadan öğrenmemiz gerekiyor.
Kısaca: Devlet´in hafızası var. Bir harddisk gibi. Siz silindiğini sanıyorsunuz, ama Devlet, kurtarma programıyla geçmişi önünüze getiriyor.
Dediği dedik, çaldığı düdüktü.
Masa-çekmece genelgesi yayınlıyor, anti demokratik tavırlar sergiliyordu.
Yönetim anlayışını eleştiriyor, yaptıklarının doğru olmadığını ısrarla tekrarlıyorduk.
Gelişim A.Ş. adında bir şirket kurmuş, liberal ekonomiye inat işler yapıyordu.
Sonunda o şirket battı, zararı İl Özel İdaresi ödedi.
Yani halk olarak biz ödedik.
Gitmesine yakın barıştık, oturduk, konuştuk.
"Evladım sen Devlet&[#]8217;i tanımıyorsun. Sen beni Devlet sanıyorsun. Yarın ben giderim. Devlet devam eder. Devlet&[#]8217;in hafızası vardır. Unutmaz" dedi.
İsmet Metin döneminde inanılmaz baskılar gördüm.
İki kez fiziki saldırıya, bir kez de silahlı saldırıya uğradım.
Sonra Atilla Çınar döneminde başımıza bazı işler açıldı.
O zaman "Tamam" dedim kendi kendime:
"Devlet bizi unutmamış."
Biz 12 Eylül´leri yaşamamış bir gençlik olarak devletimizi daha yeni yeni tanıyoruz.
Eskiden 12 Eylül´ü yaşamış büyüklerimizin anlattıkları ´ninni´ gibi geliyordu bize.
Şimdi o ´ninni´lerin ne kadar gerçek olduğunu görüyoruz. 12 Eylül askeri darbesini yaşamadığımız için kendimizi şanslı, ama tecrübelerini edinemediğimiz için şanssız hissediyoruz. O halde bazı şeyleri yaşamadan öğrenmemiz gerekiyor.
Kısaca: Devlet´in hafızası var. Bir harddisk gibi. Siz silindiğini sanıyorsunuz, ama Devlet, kurtarma programıyla geçmişi önünüze getiriyor.
