Sürekli negatif haberler vermek istemiyoruz.
Ancak pozitif şeylerin az olduğu memlekette durup dururken güzel haberler de veremeyiz.
İşler bu kadar sakata giderken tersini nasıl yazalım.
Kaldı ki kentte yönetici vasfıyla makamları işgal edenlerin halka verdikleri sözlerini tutmadığı bir yerde bunların tarsini nasıl yazalım?
Arada az da olsa teselli eden haberler çıkıyor.
Elimizden geldiğince onlara da yer vermeye çalışıyoruz.
Fotoğraf genel anlamda baktığınızda; &[#]8220;Bunlar Zonguldaklının değil sistemin&[#]8221; sorunu diyerek sıvışmaya çalışanları gördükçe midemiz kalkıyor.
Ülkenin ekonomik ve politik sisteminin getirdiği dayatmaların gölgesinde camış gibi beslenirken; &[#]8220;Sistemin sorunu&[#]8221; demeyenlerin, iş; kent adına üretmeye, sorumlu davranmaya, görev paylaşmaya, hassas davranmaya geldiğinde; &[#]8220;Sistemin sorunu&[#]8221; diyerek kolaya kaçmalarını nasıl anlatacağız?
İşte hemen hemen her günümüz bu tantanalara kulak kabartmak ve yorumlamakla geçiyor.
Kimi dinlesek sorun.
Hangi işadamını dinlesek dertli.
Hangi siyasetçiyi dinlesek kendi derdinde.
Hangi vatandaşı dinlesek topuna tepkili.
Böyle bir durumda insan iyi bir şeyler duymak onları yorumlamak istiyor.
Şebnem Hanioğlu Kargı anısına bu yıl dördüncüsü yapılan kan bağışı kampanyasında ZKÜ Rektörü Mahmut Özer ile sohbet etme imkanı bulduk.
Basın mensuplarının masasına gelen Özer bu sırada sorularımızı yanıtladı.
Pek çok konuda yaşanan güzel gelişmeleri bizlere anlattı.
Dinledik.
Sonra kendimize sorduk.
Neden diğer kurumların yöneticileri ile bir araya geldiğimizde böylesine rahatlatıcı, umutlandırıcı haberler alamıyoruz.
Yerel bazda her alanda yapılabilecek bunca şey varken neden bu haberleri duyamıyoruz?
Sistemin sorunları mutlaka etken ancak galiba bizde asıl sorun sistemden öte sistemi sorunlu hale getiren yöneticiler.
Bektaş Açıkgöz&[#]8217;ün rektörlüğü döneminde üniversitesi hızlı bir tempo yakalamıştı.
Mahmut Özer döneminde tempo daha dengeli ve yeniliklerle tanışıyoruz.
Mahnut Özer 20 dakikalık sohbetimiz sırasında bir sürü güzellikler anlattı bize.
Örnekler verdi.
İnsanın bunları duyası geliyor.
Konuyla ilgili haberimizde bunları anlattık.
Sonuç olarak insan odaklı işler bunlar.
Canınız çalışmak, üretmek, cesaretli davranmak isterse aslında bazı şeyleri yapmak zor değil.
Bunca karamsar haber içinde güzel haberler duymak keyif verdi.
Keşke bunların devamını getirebilsek.
Sistem manyağı olmasak.
Sisteme sığınıp yan gelip yatmasak!
Güzel haberleri daha fazla vereceğiz.
Evlat acısı&[#]8230;
Hayatta pek çok evlat acısına tanık oluyoruz.
Galiba ölümlerin en ağırı evlat acısı taşıyanlar.
Hepimizin yakından tanıdığı Hakan Özkan&[#]8217;ın oğlu Osman Özkan sapasağlamdı.
40 gün önce beyinde ödem oluşması nedeniyle hastaneye kaldırıldı.
Ankara&[#]8217;ya sevk edildi.
14 yaşındaydı
Osman Özkan, uzun süre yoğun bakımda hayata tutunmaya çalıştı.
Kötüye gidişin durduğu günlerde artan ümitler dün yerini sürekli bir acıya bıraktı. Beyindeki damar tıkanıklığı nedeniyle hastanede yatan Özkan hayatını kaybetti.
Dün cenaze töreni vardı.
Şehir dışında olduğum için cenazeye katılamayanlardanım.
Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın.
Hakan Özkan ve ailesi bu acıyı tattı bir kez.
Bu saatten sonra ne desek boş.
Bu acının yanında bütün acılar hafif kalır.
Hakan Özkan&[#]8217;ı ve evladını kaybeden ana babaları bu acıyı yaşamayan hiç kimse anlayamaz.
Osman&[#]8217;ın mekanı cennet olsun, Özkan ailesine sabırlar diliyorum.
Politikada yenilik şart!
Zonguldak politikasında karmaşa hakim.
Zonguldak Milletvekili aday adayları tartışmasının yeni başladığı şu günlerde bile yorulmuşa benziyor.
Sokak, ismi geçenler konusunda daha şimdiden ümitsiz.
Herkes kendi partisinden bir yerlere gelmeye çalışırken kişilerin iradesinin halkın iradesini ibotek altına almaya çalışan yapı dikkat çekiyor.
Oysa doğru olan nedir.
Halk ister.
Halkın istediği kişiler ilgili kurumlar tarafından dikkate alınır.
Siyasi partiler halkın istekleri doğrultusunda öne çıkan isimlerle hareket etme çabasında olurlar.
Zonguldak&[#]8217;ta politika aynı kişilerin etrafında dönüyor.
Dolayısıyla da biz de yıllardır aynı isimleri yazıyoruz.
Çünkü başka isimler yok.
Yeni isimler çıkmıyor.
Olanlarda cesaretsiz ve korkak.
Durum böyle olunca aradan sıyrılanları göremiyoruz.
Siyaset arasız olmuyor ancak bu durum parası çok olanın iyi siyasetçi olacağı anlamına gelmiyor.
Bu durumda genç ve yeni isimlerin ortaya çıkması gerekiyor.
Bizde isimler 40&[#]8217;ından sonra çıksa ne yazar.
25 -30 yaşlarında isimler armut mu topluyor?
