Zonguldak halkının en büyük şikâyetlerinden biri, ilde
işsizliğin yoğunluğu ve nüfusun gittikçe başka yerlere yerleşmesidir. Bu durum
Zonguldakın demografik yapısını da bozmaktadır. Göç vermek, büyüme yerine
küçülmeyi ifade eder. Zonguldaklı büyümek istemektedir. Zonguldaklı bugünkü
durumdan hiç de memnun değildir. O, ilinin göç alan il olmasını istemekte, her
geçen gün büyüyen Zonguldak hayalleriyle yanıp tutuşmaktadır.
Küçülmek bir yerde ümidini kaybetmek, gelecekten korkmak,
güvenmemek anlamlarına gelir. Nüfusun azalmasıyla büyüyemeyip küçülmeye
başlayan Zonguldak ilinde yaşayanlar, bu durumdan elbette şikâyet edeceklerdir.
Hele geçmişinde gelecek için umutlu bir ruh hali içinde olanlar, mevcut
durumdan yana yakıla dert yanacaklardır. Bu da gayet doğal bir durumdur. Şikâyet
Zonguldak ile ilgili yöneticilere, yani dış etkilere yüklenmektedir. İlde
yönetici olanların ilin haklarını savunamadıkları yönünde bir anlayış da git
gide artmaktadır.
Ali Kemalinin Erzincan adlı 1932 yılında Resimli Ay
Matbaasında basılmış kitabının 358.sayfasında Zonguldakın göç aldığı ile
ilgili şu bilgi yer almaktadır: Şakavetin (eşkıyalık, haydutluk) çıkar yol
olmadığını anlayanlar, ailelerini geçindirmek için İstanbul, Samsun, Zonguldak
gibi yerlere giderek amelelik (işçilik) yaparlar. Bu bilgiden de
anlaşılacağı üzere 1930larda Zonguldak iç bölgelerden göç alan bir vilayettir.
2000lere gelindiğinde artık Zonguldak dışardan işçi alan değil, aksine
dışarıya işçi veren bir yer haline gelmiştir.
2000den önceki
yıllardaki Zonguldaka bakıldığında Ereğli Kömürleri İşletmesi (EKİ), Ereğli
Demir Çelik Sanayii gibi çok önemli iki kuruluş karşımıza çıkar. Bu iki kuruluş
kendi dönemlerinde başarılı kuruluşlar olarak kabul edilir. Ereğli Kömürleri
İşletmesi daha sonraları Türkiye Taş Kömürleri İşletmesi olarak isim
değiştirmiştir. 1900lü yıllarda taş kömürü işletmeleri münasebetiyle Zonguldak
Anadolunun birçok vilayetinden çok sayıda işçi göçü alan bir ildir. Zaman
tünelinde 40 haneli bir yerleşim yeri olarak beliren Zonguldak günümüzde
verdiği göçe rağmen il merkezi olarak 107.000 civarı bir nüfusa sahiptir. Her
ne kadar yıldan yıla 2000-3000 civarı bir nüfus başka yerlere göç etse de, 40
haneli Zonguldaktan 100.000in üzerinde bir Zonguldak kentinin doğmuş olması
tesadüfi bir durum değildir. Bu durumda yukarıda bahsettiğimiz önemli iki
sanayii kuruluşunun payının da bulunduğu söylenebilir.
Geçmiş yıllarda özellikle Zonguldakın en büyük ilçesi
olan Kdz. Ereğlide halkın refah seviyesinin çok yüksek olduğu birçok kez dile
getirilmiştir. Hatta Kdz. Ereğli ilçesi için Küçük İstanbul lakabının
takıldığını da Zonguldaklı olanlar bilir. Bugün ise sanayii kuruluşlarındaki
küçülme ve kapanmalara dayalı olarak gerek Kdz. Ereğli ilçesi gerek Zonguldak
geneli gelir kaybı yaşadığı gibi, insanlar geçimini sağlamak üzere başka
yerlere göç etmek zorunda kalmıştır.
Bir kenti kent yapacak olan oraya olan ticari ve sanayii
yatırımlarıdır. İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Bursa, Kocaeli, Sakarya vb.
metropollere bakıldığında, nüfusun katlanarak artışı oraların sanayii ve
ticaret merkezleri haline gelişiyle alakalıdır. Karadeniz bölgesi vilayetleri
ise her geçen gün sektörel bazdaki küçülmelere bağlı olarak göç veren yerler
haline dönüşmektedirler. Bu durumda siyasilere, kenti yönetenlere çok büyük ve
önemli görevler düşmektedir. Özellikle bölgenin sanayii ve ticaret merkezleri
haline dönüştürülmesi açısından yöneticilerin yeni projelerle başkent Ankaraya
gitmeleri ve projelerini uygulamaya geçirebilmeleri Zonguldaklı için ümit
kapısı olarak görülebilir.
Filyos projesinin hayata geçirilmesi, demir çelik ve
kömür işletmeciliğinin modern usullerle yeniden canlandırılması, turizm
potansiyelinin verimli kullanımı için yeni girişimler de bulunulması,
Karadenizin karşı kıyıları ile deniz ticaretinin canlandırılması ve
Anadolunun iç kesimleriyle bağlantı yollarının ve taşımacılığın geliştirilmesi
sadece Zonguldak ilini değil komşu vilayetler ile tüm Karadeniz bölgesini
ekonomik açıdan kalkındıracağı gibi yeniden göç alan yerler haline
dönüşmelerinde de etkili olacaktır.
Ümidimiz milli gelirden daha fazla pay alarak metropol olma
yolunda ilerleyen mutlu bir Zonguldak şehri görmektir.