Yerel seçimlerde iki isim öne çıkıyor.
CHP&[#]8217;nin adayı sayın İsmail Eşref eğer vazgeçmez ise, AKP Sayın Secaattin Gonca&[#]8217;nın yerine sürpriz birini getirmez ise iki has adamımız belli.
Ereğli&[#]8217;de de durum benzer.
CHP&[#]8217;den Sayın Halil Posbıyık ve AKP&[#]8217;de mevcut Belediye Başkanı sayın Murat Sesli.
Bizim siyasetçiler bu günlerde kendileriyle ilgili çok güzel haberler duymak istiyorlar.
Ne yapsınlar haklılar.
Pohpohlamaya gerek yok.
Şişirmeye gerek yok.
Su akacak yerini bulacak.
Burada medya tercihlerinden öte seçmen tercihleri çok önemli.
Asıl irdelenmesi gereken de bu.
İnsanlar kime neye göre oy verecek.
İşini yapana mı, dişini çekene mi?
Arada saf seçmenin görmediği bazı gerçekler var.
Bu seçimlerde bir çok kesim aktif rol almak ister.
Sonrasında farklı pazarlıkların yaratılmasına en büyük gerekçe seçimde taraf olmaktır.
Bu yüzden bireysel tercihlerin ötesinde kurumsal ve aile boyu pazarlılar devam edecektir.
Patron ve bazı şirketlerin tercih nedenleri bu yüzden önemlidir.
Onların A planları işlerine gelecek isimleri seçtirmektir.
B planları muhalifte olsalar kazanan isimle yan yana gelip geçmişe sünger çekmektir.
Seçim öncesinden öte seçimler sonrası önemli.
Seçimlerden sonra sürdürülebilir ilişkiler ve toplumsal uzlaşı adına verilecek tavizleri göreceğiz.
Bence iyi niyetli seçmenin en çok aradığı bu.
İnsanlar mutlaka bir çok şeye bakıyorlar.
Ancak kimlerle nasıl anıldığına da irdeleyeceklerdir.
Kamuoyunda sevilmeyen kişilerle anılmak bir adaya çok şey kazandırabilir ya da kaybettirebilir.
Bu durum seçmen tercihinde önemli bir etkendir.
Bir yalnızlaştırma hareketi değildir.
Eleştiri sınırları ve okur
Birkaç okurumuz eleştirel yazılarının sürekliğinden dert yanmış!
Soruyor.
&[#]8216;Bu kentte hiç mi iyi şeyler olmuyor&[#]8217; diye.
Çok haklı.
Bu kentte iyi şeylerde oluyor.
Ancak zamanımız çok dar.
Tavrımız da kişileri genelleyerek eleştirmek değil, bireysel hareket ve söylemleriyle eleştirmektir.
Mesela CHP Milletvekili Sayın Ali Koçal bu sütunlarda eleştirilirde, övülürde.
Ama gazetecinin işi övmek değildir.
Sövmek de değildir.
Gazetecinin işi muhalif olmaktır.
Biz kendilerinin iyi taraflarını anlatan siyasetçilerin anlatmadıkları, anlatamadıkları taraflarını yazarak dengeyi koruyoruz.
Yani kentte bu kadar olup bitene karşı müthiş bir duyarsızlık varsa memnuniyet şarkılarını duymak isteyenlerin katkısını sormak lazım.
İki yüzlü bir kentte birilerinin çıkıp ; &[#]8216;Eyy arkadaş biz ikiyüzlüyüz&[#]8217; demesi gerekir.
Kendi gerçeklerimizle karşılaşmaktan korkarak nereye kadar gideceğiz.
Elbette yapılan iyi işlerin ve yapanların alkışlanması gerekir.
Ancak bizim için önemli olan sessizliğin delinmesidir.
Almanya&[#]8217;da basın çok daha sert.
Sanırım oradan da etkilendim biraz.
Hemen belirteyim yeniden gitmeyi düşünüyorum!
Bu arada benim bir eleştirimde okura.
Kentine sahip çıkmayan, kendine sahip çıkmayan okura.
Hamit Hocamın ince ayarı!
Sevgili büyüğüm, öğretmenim Hamit Hoca Halkın Sesi Gazetesi&[#]8217;ndeki &[#]8216;Bu Atilla&[#]8217;yı n&[#]8217; yapmalı&[#]8217; yazısında dün epey kulaklarımı çekmiş!
Buna ince ayarda denilebilir.
Maalesef en büyük eksiğimiz kelimelerin estetik dokunuşlarını yan yana getirmek.
Geçmişte hiç bodoslamaya gerek kalmadan ne derin dokundurmalar yapılırmış.
Bizler bunu maalesef yapamıyoruz.
Bunu yapabilmek için gerekli olan edebi altyapımız ve okuma alışkanlığımız yetersiz.
O yüzden biz günümüz yazarları çoğu zaman &[#]8216;Bodoslama&[#]8217; tekniğiyle anlatmaya çalışıyoruz.
Sadece yerel medya da değil.
Yaygın medyanın bir çok yazarında da bu var.
Kelime kullanma sanatından sınıfta kalmaya adayız.
Hamit Hocamın yazı dilim ve &[#]8216;Bodoslama&[#]8217; tekniğimle ilgili en küçük bir alınganlık kırılma söz konusu olamaz.
Aksine keşke daha fazla yazsa ve keşke daha fazla uyarsa.
Lise öğrencisiyken ödev olarak gazete çıkarmak istediğimi söylediğimde, beni haber kaynaklarına yönlendiren ilk Hamit Hoca&[#]8217;dır.
O yüzden biz arada yaramazlık yapacağız, Hamit Hoca uyaracak.
Teşekkür ederim hocam.
