Tanınması, tanımlanması en güç varlık...
Neler söylenmedi ki onun için...
Yine insanlarca...
Farklı zamanlarda, mekanlarda...
Varoluşundan varediciliğine...
Yokluğa yuvarlanışından...
Yokediciliğine kadar.
[*] [*] [*] [*]
İlk alet yapabilen, kullanabilen...
Ve de düşünebilen hayvan oluşundan...
"Tanrının yeryüzündeki halifesi" olduğuna kadar.
[*] [*] [*] [*]
Çamurdan yaratılması nedeniyle...
Kötü olduğundan, kötülüğü hep içinde taşıdığından...
İyilik ve güzellik adına ne varsa onda olması...
Zaten "İnsan" anlamının bu olduğuna kadar.
[*] [*] [*] [*]
Evrim sürecinin basit bir ürünü olmasından...
Doğanın en mükemmel canlısı olarak yaratılmasına kadar...
Medeniyetler kuran, bir o kadar medeniyeti de yıkan...
Akıl almaz bir "dönüştürücü" olmasına kadar.
[*] [*] [*] [*]
Daha neler neler...
Söylendi.
Düşünce üretenler, bilim insanları...
Ve de dinleri vareden peygamberler tarafından...
[*] [*] [*] [*]
Bence insan...
Tek başına bir yolcudur aslında...
Bir başına başlar yolculuğuna...
Bir başına vedalaşır her şeyle...
Geldiği belirsizlikten karışır sonsuzluğa...
Ve de bir başına...
[*] [*] [*] [*]
Evet...
İnsan, bir yolcudur.
"Zaman" denilen değişkenlikte yol alır.
Aynı anda milyarlarca türdeşi de yoldadır.
Bu yolda başkalarıyla yolunun kesişmesi kaçınılmazdır.
Yolları kesişenler de...
Anadır, babadır, akrabadır...
Eştir, evlattır...
Komşudur, arkadaştır...
Rakiptir, yoldaştır...
Dosttur, düşmandır...
Ustadır, çıraktır...
[*] [*] [*] [*]
Hasılı...
Tanıdıktır, tanımadıktır...
Bildiklerimiz ve farkında bile olmadıklarımızdır.
[*] [*] [*] [*]
Düşünsenize bir...
Yolcunun yörüngesi bir katre kaysa, sapsa...
"Neler olurdu?" dersiniz.
Bambaşka olurdu, kesiştiklerimiz...
[*] [*] [*] [*]
Peki...
"İnsan" bunun farkında mıdır?
Olanı da var, olmayanı da...
Mutasavvıflar, sufiler, ozanlar...
Kısaca sadece ten gözü değil...
Can gözü de açık olanlar farkındaydılar.
Kendini beğenip alemi hor görenler...
Örneğin benciller, diktatörler...
Yani kendi can gözlerini kendisi kör edenler...
Hiç anlamadılar.
[*] [*] [*] [*]
Örneğin...
Ten gözü kapalı olduğu halde...
"Uzun ince bir yoldayım, gidiyorum gündüz-gece..."
Diyebilen koca Veysel gibiler.
Farkındaydılar, insanı uyardılar.
[*] [*] [*] [*]
İşte soru...
Yolcu...
Can gözünü açık tuttukça...
Yolda arınabiliyorsa...
Benlikten, bencillikten...
Aşk olsun ona...
"Gerçek" bu...
Bize de "gerçeği" demek düşer.
Tüm yolumun kesiştikleri...
Hepinize sımsıcak bir...
Merhaba!
