Çok güzel görünüyor fakat bu fotoğrafın altına anlatacağım konu başka; Hayatım boyunca girip, yüzmediğim bir yer. Zonguldaklı olup da girmediğim yerlerden biri Deniz Kulübüdür. Herhalde neden giremediğimizi herkes az çok bilir. Zira birçok kişi benim gibi hiç içini görmemiştir. Bizim gençliğimizde TTK'ya ait olmasına rağmen madenciler de giremezdi, çocukları da giremezdi. Sanat okulunda okurken kapısının önünden çok geçtim ama kapıda hep güvenlik görevlileri olurdu. Bazı arkadaşlar "kaçak" girerdi. Zaten sıradan bir Zonguldaklının en çok yaptığı şeylerden biri "kaçak" olmaktı. Kapuz Plaj'a kaçak, Çates'de balık tutmak kaçak. Tesislerindeki basketbol sahasına kaçak girerdin. Sinema kaçak.; Mühendisler Lokali yasak, Memurlar Lokali yasak, tabipler birliği yasak. Inkum'da beş arkadaş çadırda tatil yapıyorduk, Inkum'da tek bir yerde basketbol sahası vardı, o da Hacettepe`nin arazisi idi. Ankara`dan gelen çocuklar oynardı, biz bakardık. Bize yasak. Ama şu kadar söyleyeyim. Eğer bugün Zonguldak tarihini yazıyor ve iyi yorumlaya biliyorsam bu tür yerlere giremediğim içindir. Zira girememek ülkeyi ve Zonguldak'ı daha iyi kavramama neden oldu. Bizim için ayrı ayrı Cumhuriyetti bunlar. Biz sanki ayrı Cumhuriyet`in çocuklarıydık. Üstelik sendikalar, sosyal demokratlar bu tür uygulamaya "sosyal haklar" diyordu. Eşitliği savunuyorlardı ama; bir sınıfın diğer sınıftan avantajlı şekilde yaşamasını savunduklarının farkında değillerdi. Gerçi bugün halen farkında değiller ya! Ama bugünkü Türkiye'den rahatsızlar. Bence oturup düşünsünler o günleri. Bu halk neden bu hale geldi! Belki o günlerdedir sebepleri. Belki bu yüzden gençler en kolay girdikleri yer olan cemaatleri seçmişti. Sosyal Devlet olmadan kazanılan sınıfsal haklar, ayrıcalık yaratır. İşsizliğin daha çok olduğu ülkede maaş artırımı için yapılan grevler bu yüzden garip kaçar. Eğer beğenmediği maaş ile çalışacak, yerine binlerce insan çalışmaya razı ise orada bir sıkıntı var demektir. Zaten bu tür mücadele eninde sonunda kendisini de bitirir. Bugün sarı sendika haline gelen yapılar bu çarpık düzenin ürünüdür. Sosyal devlet, eşit gelir dağılımı, yapılacak en doğru mücadeledir. Zonguldak'ta ki bu durum aslında uzun yollardır bu şekildedir. Kömürün bulunması ve kömür çıkarımda üst düzey insanların oluşturduğu burjuva sınıfı, Zonguldak'ın en güzel yerinde kendilerine lüks yaşam kurmuşlardır. Aslında bu yapı bugün halen devam etmektedir. Zonguldak Şehir Merkezi bu yüzden Zonguldak'ın diğer yerleşkeleri ile tam bir gönül bağ kuramamıştır. Bunu Zonguldak siyasetinde de görüyoruz.