Kofçaz, Kırklareli&[#]8217;nin bir ilçesi, Kozcağız ise Bartın ilinin bir ilçesidir. Dâhiliye Vekâleti Mahalli İdareler Umum Müdürlüğü&[#]8217;nün Köylerimiz adlı İstanbul 1933 yılında basılmış kitabının 480. sayfasında Kofçaz, 487. sayfasında Kozcağaz, Kozcağız, Kozcığaz, Kozcakoz sözcükleri, 479. sayfasında da Koççağız, Koççığaz sözcükleri yer almaktadır. Adı geçen kitabın 366. ve 367. sayfalarında ise İncegez, İncegiz, İncigez sözcükleri geçmektedir. Bütün bu sözcüklerin sonlarında bulunan &[#]8220;-cağız, -ceğiz, -cağaz, -cığaz, -çığaz, -cegez, -cegiz, -cigez&[#]8221; ekleri dikkat çekicidir. Esasen bu eklerdeki seslerde bir değişme söz konusudur. Eklerin sözcüklere yükledikleri anlam ise birbirine yakın veya eştir.

Zonguldak köylerinde yaşlı kadınlar genç kızlara sevgi gösterisi olarak &[#]8220;gızcıvazım&[#]8221; derler. Buradaki &[#]8220;&[#]8211;cıvaz&[#]8221; eki, Türkçedeki &[#]8220;-ceğiz, -cağız&[#]8221; ekine karşılıktır. Bu ek eklendiği sözcüğe &[#]8220;küçültme, acıma, merhamet ve sevgi anlamları katmaktadır. Prof. Dr. Zeynep Korkmaz&[#]8217;ın Türk Dil Kurumu Yayınları&[#]8217;ndan 2007&[#]8217;de çıkmış olan Türkiye Türkçesi Grameri adlı eserinin 41. sayfasında &[#]8220;-cağız&[#]8221; eki ile ilgili şu bilgiler bulunmaktadır: +CAğIz eki, +CAk ekinin yine bir pekiştirme eki olan +Az>+Iz ekiyle genişletilmesinden oluşmuş bir birleşik ektir. Adlardan ve ad niteliğinde olan sözlerden küçültme, sevgi ve acıma ifadesi veren küçültme adları türetir.

Kofçaz ve Kozcağız sözcüklerinde gizli olarak ceviz ile ilgili yapılar da söz konusudur. Bir tür cevize &[#]8220;Kof ceviz&[#]8221; denmektedir. Kofçaz, kof cevizcik anlamına da gelebilir. Çünkü -caz eki, yukarıda görüldüğü gibi küçültme eki olarak da kullanılmaktadır. Meydan Laroussea&[#]8217;da Kofçaz ilçemizin ormancılık ve hayvancılık bakımından zengin bir ilçemiz olduğu yazılıdır. Esasen koflaşmak sözcüğü de, kof hale gelmeyi, içi boşalmayı ifade etmektedir. Kof sözcüğü, kuruyarak veya çürüyerek içi boşalmış olan fındık veya ceviz için bölgede kullanılmaktadır. Bu durumda Kofçaz sözcüğü; içi boş cevizin çok olduğu, ormanlık bir bölgeyi ifade eden bir sözcük olarak karşımıza çıkar.

Koz sözcüğü; ceviz, başarı şancı olan elverişli durum vb. anlamlarda kullanılmakla beraber koz kabuğuna girmek, koz kırmak, kozu kaybetmek, kozunu paylaşmak, kozunu oynamak, kırdığı koz bini aşmak deyimlerinde de kullanılmaktadır. Ayrıca koz helva sözcüğüyle helva olarak, İskambil oyunlarında diğer kâğıtları alabilen ve onlara üstün sayılan belirli renkteki kâğıdı da ifade etmektedir. Kof ve koz sözcüklerinin her ikisi de cevizle ve ceviz ağacıyla ilişkili olarak karşımıza çıkmaktadır. Sinop ilimizden Kırım&[#]8217;a çizilen hattın batısında kalan Doğu Avrupa, Doğu Trakya ve Güney-Batı Karadeniz bölgesi kültüründe her iki sözcük halkın anladığı ve kullandığı sözcüklerdir.

Zonguldak havalisinde &[#]8220;-cağız, -ceğiz, -cağaz, -cığaz, -çığaz, -cegez, -cegiz, -cigez&[#]8221; eklerin yer aldığı pek çok sözcük günlük dilde kullanılmaktadır. Örneğin &[#]8220;yavrucağız, gızcıvaz, evlatcıvaz, adamcıvaz vb&[#]8221; sözcüklerde yer alan &[#]8220;-cağız, -cıvaz&[#]8221; ekleri &[#]8220;-cağız&[#]8221; ekinin ağızlarda kullanılan şeklidir. Ayrıca Zonguldak ilimizin İncivez adlı bölgesi de vardır. Buradaki &[#]8220;-civez&[#]8221; eki de tartışmalı bir ek olarak karşımıza çıkmaktadır. Küçük in, küçük mağara köküne mi ek gelecek, yoksa ince kabuklu ceviz için mi kullanılacak ek olduğu açık değildir. İnce kabuklu ceviz ağaçlarının çok olduğu bölge için kullanılması daha mantıklı ve tutarlı olsa gerek. Çünkü 1950&[#]8217;lerde mobilya için bölgedeki ceviz ağaçları kesilip, manda arabası denen arabalara yüklenerek mobilya üretim bölgelerine gönderilmiştir. Bu yüzden pek çok ceviz türü ortadan kalkmıştır. Dolayısıyla İncivez sözcüğü, ince kabuklu ceviz ağaçlarını ifade eden bir sözcüktür, diyebiliriz.

Kofçaz, İncivez, Kozcağız sözcükleri aynı kültürün sözcükleri olarak karşımıza çıkmaktadır. Çünkü bu sözcükler sonlarına küçültme eki alarak küçük ceviz, kof ceviz, ince ceviz vb. anlamlar taşımaktadırlar. Bu sözcüklerin Karadeniz&[#]8217;in kuzey, batı ve güney-batı yönlerinde yaygın olarak kullanılması ortak kültürün ürünleri olduğuna da bir delildir. Günümüzde de bu bölgelerde ceviz türleri azalmak ve ticari değerini yitirmekle beraber, ceviz üretimine elverişli topraklar olduğundan halkın kapısının önünde kendisine yetecek kadar bir-kaç ceviz ağacına rastlamak mümkündür.

Bölgede &[#]8211;ceğiz ekiyle ceviz meyvesinin birbirine karıştırılmadan kullanılması daha doğru olacaktır. Ayrıca Türkçede cevizi çağrıştırıcı sözcük olan koz sözcüğünden türetilmiş yerleşim alanları da vardır. Yukarıda künyesi verilen Köylerimiz adlı kitapta koz ile ilgili pek çok yerleşim adı bulunmaktadır. Örneğin &[#]8220;Koz, Koz Ağacı, Koz Ağaç, Koz Ağazı, Koz Alan, Koz Beyli, Koz Çeşme, Koz Dere, Koz Kaya, Koz Kışla, Koz Kır, Koz Köy, Koz Köyü, Koz Kule, Kozlar, Kozlu Günedi, Kozlık, Kozlu Komları, Kozlu, Kozlu Bucak, Kozluca, Kozlu Çay, Kozlu Dere, Kozluk, Kozlu Kadı, Kozlu Viran, Kozlu Yazı, Koz Mahalle, Koz Oğlu, Koz Ören, Koz Oluk, Koz Pınar, Koz Dökü, Koz Viran, Koz Yaka&[#]8221; sözcüklerinde de ceviz anlamı bulunmaktadır.

Ülkemizin her tarafında ceviz ağacı ile ilgili bir kültürün varlığı, yerleşim yeri adlarından da anlaşılmaktadır. Yerleşim yeri adlarına getirilen ekler, dikkat edilecek olursa, ufak-tefek ses değişmeleri bulunmakla beraber birbiriyle aynıdır. Dolayısıyla Zonguldak bölgesindeki bazı yerleşim yeri adları ve onlara gelen eklerden yola çıkarak ileri sürdüğümüz görüşler farklı araştırmalarla da desteklenebilir.