6 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş merkezli 11 ilde büyük yıkım ve ölümlere neden olan deprem felaketinde ülke olarak büyük acılar yaşadık.
17 Ağustos ve 12 Kasım 1999 yılında da Marmara ve Düzce depremlerinde bedeller ödedik, ülke olarak...
"Bundan daha büyük acı olur mu?" dedik, o yıllarda…
Evet; 11 ili kapsayan depremde daha büyük acılar yaşadık, daha büyük kayıplar verdik.
Ama ülke olarak hep birlikte kenetlendik, yaralarımızı tek tek sarıyoruz.
Ülkede hayat durdu, futbol da durdu.
Futbolun da değerini bilemedik.
O rakip düşman, diğer rakip bilmem ne...
Ülke olarak futbola hep bir hedef olarak baktık.
Tuttuğumuz takım şampiyon oldu, sevindik. İkinci olduk, “rezillik” dedik.
Hiçbir zaman futbolun değerini-kıymetini bilemedik. O düşman takımın taraftarı, bu düşman takımın futbolcusu...
Sosyal medyadan yağdırdıkça yağdırdık. Kişilik haklarını zedeledik, aile ve özel yaşamlarına girdik, taraftarlar olarak...
Ama daha olgun, futbola futbol gözüyle bakan taraftar grupları da oldu. Onların da hakkını yemek olmaz.
6 Şubat’ta yaşadığımız depremin üzerinden 17 gün geçti.
Ama futbolseverlere, taraftarlara sor, sanki 17 ay geçmiş...
Ben, tam da bu duyguları hissettim.
"Futbol" bizim için, ülkemiz için ne kadar da önemli, ne kadar da değerliymiş, bir kez daha anladık.
Taraftarlar, futbolcular, teknik adamlar, yönetimler de çok özledi futbolu...
Zonguldak’ta; hangi takımlar, hangi kategorilerde şampiyon olacak ve sevinecek, kimler küme düşüp üzülecek? Bu rekabet, kaldığı yerden yeniden başlayacak, devam edecek.
Hayat devam edecek ama acıları da içimizde yaşayarak....
24 Şubat 2023 Cuma günü 1’inci Amatör Küme Play-Off kuraları çekilecek.
Ayrı bir heyecan, ayrı bir rekabet başlayacak. 8 takımdan 3 takım Süper Amatör Lige çıkacak.
Diğer yandan Süper Amatör Lig, kaldığı yerden başlayacak. Kim şampiyon olacak, kimler düşecek?
Altta da üstte de büyük rekabet yaşanıyor.
2’nci Amatör Küme başlayacak, U17, U18 Ligleri devam edecek.
Böyle devam edip, böyle bitecek, yenileri başlayacak, yine bitecek.
Acılarla devam edecek, sevinçlerle devam edecek…
Ama hayat hep devam edecek.
6 Şubat depreminde bir kez daha gördük ki; bugün varız, yarın yokuz.
İyi günde herkes herkesin yanında oluyordu. Bunu çok kez gördük.
Ama kötü günde kenetlenebileceğimizi de gördük.
Yabancı ülkeler de varını-yoğunu depremzedelere harcamak için adeta yarıştı, herkes kanayan yaraları sarmak için seferber oldu.
O zaman bir birimizi sevelim, bir birimize değer verelim.
Kırmak, dökmek, sövmek, boş işler...
Ama sevmek, sahip çıkmak çok şey demek...
Hayat, bize bunu öyle de öğreti, böyle de…
