Yüce Rabbim, yoksulları sever.
Yoksul kullarını sevindirmek için önce eşeğini kaybettirip, sonra buldururmuş.
Garibanların eli ayağıdır eşek.
Aklınıza gelebilecek her konuda insanoğlunun yardımcısıdır, Karakaçan!
Kaçamadığı zamanlarda bile sahibinin her daim emrine amadedir!
Bizim geleneklerimizde kovboyluk yoktur.
Yani bizde çobanlık sadece koyun ve büyükbaş hayvan bakıcılığıdır.
Bizim çobanlarımız at üstünde, her iki kalçasının üzerinde toplu tabancalar ile gezmezler.
Ellerinde kaval, yanlarında Karabaş, üzerlerinde kepenek, o çayır senin, bu çayır benim dolanır dururlar.
Gün batımında hayvanları köye indirir ahırlarına teslim eder ve evlerine giderler.
Kovboylar gibi kasabaya indikten sonra bara gidip, iki tek atayım, ona buna sataşayım&[#]8230;
Öyle bir şey yapmazlar.
Yapamazlar, onların elinde gelişi güzel kesilmiş uzun sopaları vardır.
Bellerinde ise, dert ortakları kaval.
Onun için çobanlarımız, at sever sayılmaz.
Yani bizim çobanlarımızın tanımlamalarında, &[#]8220;Atını seven kovboy!&[#]8221; diye bir şey yoktur.
Bizim çobanlarımız hakkaniyet sahibidir.
Kendine teslim edilen malları canı bahasına korur.
Aynı merada bulunan, diğer sürülerde gözü olmaz.
Kovboylar gibi, diğer çiftliklerin sığırlarını çalmaya, bu uğurda çatışmaya girmeyi düşünmez.
Çünkü bizim çobanlarımız yoksuldur.
Bakımını üstlendiği hayvanların sahipleri de yoksuldur.
Üçer-beşer adet hayvan sahiplerinden toplanmıştır sürü.
Bir köyün toplam hayvan sayısıdır çobanın güttüğü.
Yoksullar sınıfındandır çobanlarımız.
&[#]8220;Tok açın halinden anlamaz&[#]8221; gibi kavramlardan uzaktadır.
Dağın başında kendisine rastladığınızda, evinden getirdiği azığını sizin ile paylaşmaktan kaçınmaz.
Öylesine paylaşımcıdır.
Şimdi gelelim konumuza.
Söylendiğine göre.
Yüce rabbim yoksulları sevindirmek için, önce eşeğini kaybettirir sonra buldururmuş.
Yüce rabbim.
Şu sıralarda yaşadığımız normal gibi gösterilen ve asla normal olmayan durumlardan aklımızı kaybettik.
Eşekten vazgeçtik.
Şu aklımızı tekrardan bulmamıza yardımcı ol!
