Zorla güzellik olmaz.. Hüzünlü bir aşk öyküsü: Bal Dudu

Bakırcılar Köyünün Gedikler Mahallesinden olan Kezban (Kezbancı) Ahmetler (Ahmatlar) Mahallesine gelin olur. Bir süre sonra da görümcesi Duduyu kardeşi Hakkı ile evlendirmek ister. Dudunun gönlü yoktur bu işte.

Dudu güzel, çalışkan, elma yanaklı, gözleri üzüm, dudaklarından bal akan, boy pos endamı yerinde 18inde genç bir kızdır.

Köyün ileri gelenlerinden Ahmet (Gümek) de, 4 kızı olan Patakalı Ahmetin en büyük kızı Satının üstüne, Ağursan Köyünden Bakırcılara yıllar önce içgüveysi olarak gelmiştir. Gümekle Hakkı da çok samimi arkadaştırlar. Hakkı çekingen, sesiz sakin bir gençtir. Gümek, komşu kızı olan Dudunun gönlünü Hakkıya yapmak için uğraşır. Çünkü yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Hakkı da Gümekten hiçbir şeyi esirgemez. Derken Hakkı ile Dudunun araları bulunur ve nişanlanırlar.

Aynı zamanda Gümekin, Ağursan Köyünden Tatar İbrahimle de arası çok iyidir. Tatar İbrahim ise toprak ve sürü bakımından varsıl bir kişidir.

Dudu ve köylüleri Aşar Kulluğu adı verilen tarlada darı biçmeye giderler. Bakırcılar köyünde, Aşar Kulluğu tarlasının sol üst tarafında bulunan ormanlık alan Deccallar, sağ üst tarafındaki ormanlık alan da Düzağıl diye adlandırılır.

Dudu, darı tarlasında çalışırken, Tatar İbrahimin alabacak atının üzerinde Düzağılda davarını otlattığını görür. Tatar İbrahimin bu alımlı görüntüsüne ilgi duyar. İşini gücünü bırakıp onun yanına gider. Görüşürler, konuşurlar. Ortak arkadaşları Gümek de Dudunun nişanlı olmasına aldırmadan bu işin olması için büyük çaba gösterir. Öbür yandan da Hakkıya oyun oynamayı sürdürür. Tatar İbrahim ile Dudunun ilişkileri gün geçtikçe güçlenir, birbirlerine bağlanırlar. Kısa sürede anlaşırlar ve birlikte kaçarlar.

Olay köyde büyük yankı uyandırır. Nişanlısı Dudunun Tatar İbrahimle kaçtığını öğrenen Hakkı, büyük bir öfke duymakla birlikte, terk edildiği için arkalarına düşmekten ar eder. Oysa bu tezgahı hazırlayan Gümek ile Tatar İbrahim aynı köyde gençlik yıllarından arkadaştırlar. Dudu ile Tatar İbrahimin ilişkisini öğrenen Gümek, yakın arkadaşı Hakkıya oyun oynayarak kandırır ve nişanlısının Tatar İbrahime kaçmasını sağlar.

Bu olay üzerine Hakkı ile aralarında sınır husumeti bulunan komşu amcası Paşa lakaplı İsmail Dayı, bu olaylardan etkilenir. Köyün karşısında bulunan Deccallar ve Düzağıl ormanlarına bakarak şu türküyü mırıldanmaya başlar.

Deccalların meşeleri uğlaya

Dudum da Düzağıldan uğraya

Aman Dudum bal Dudu

Gümek de seni kandudu

Deccalların meşeleri gayrıldı

Hakkı da Dududan ayrıldı

Aman Dudum bal Dudu

Gümek de seni kandudu

Tatarın atının paldunu

Dudunun da otuz iki altunu

Aman Dudum bal Dudu

Gümek de seni kandudu

Tatarın davarı alabacak

Hakkıda Duduyu alamayacak

Aman Dudum bal Dudu

Gümek de seni kandudu

Bu türkü o gün bugündür dilden dile, gönülden gönüle Bakırcılar Köyünde söylene gelmiştir.

Bal Dudum türküsü İbrahim Tığ tarafından Bakırcılar Köyünde derledi. Kaynak kişileri; Zeynep Kart-Armağan Tığ.

Düzenleme ve notaya alma Feridun Kırımlı-Ozan Kırımlı.

Türkünün öyküsünü Makbule Küçükkayadan dinledik.

Kendisine sonsuz teşekkürlerimizi ve saygılarımızı sunuyorum.

BAKIRCILAR DİVANI

1870li yıllarda, kentler dışındaki birkaç köy birleştirilerek bir timar teşkil edilir ve bu birimin başına da genellikle savaşlarda yararlık gösteren bir sipahi" atanırdı.

Sipahi´nin yetkisi sadece tarım arazisiyle ilgili işleri yapmak ve savaşlar için asker beslemektir. Yörede birkaç köyün birleşmesinden oluşan bu birliklere Divan adı verilirdi.

Devrek´te divanlar; Kavala, Bakırcılar, Has Güneyce, Kozlu Güney, Çomu, Malya ve Devrek adıyla anılırdı. Tapu defterinde tasdikli ve muteber kayıtları ihtiva eden divanlara bağlı köylerin isimleri de şöyleydi: Kavala Divanı´na, Örmeci, Çorak, Karabaşlı köyleri, Bakırcılar Divanı´na Komşular Köyü, Has Güneyce Divanı´na Yazıcıoğlu, Burhanoğlu (Nefsi Yılanca-Yılanlıca) köyleri, Kozlu Güney Divanı´na Kozlukkadı, Kozluçay köyleri, Çomu Divanı´na Sabunlar, Samuç, Mahmutoğlu köyleri, Devrek Divanı´na ise adını aldığı merkez köyü (Hatipoğlu-Gümüşpınar), Müstakimler ve Mekekler Köyü bağlıydı.

‘Seni burada öldürürüm, sülalen gelse alamaz’