"Zonguldaklı'yım, Kozlu'da doğdum" diyor Lorenzo ANGELİNİ...Lorenzo ve kızı Rosanna ile 2001 yılında Zonguldak'a geldiklerinde tanıştım. Lorenzo'nun arzusu Kozlu'yu, doğduğu evi ve Angelini ailesinin oturduğu evleri görmekti. Rosanna, Zonguldak'a daha sonraki yıllarda birkaç kez daha geldi. Angelini ailesi ile dostumuz giderek pekişti. Biz de Rosanna'nın davetlisi olarak, 2007 Haziran'ında Cenova'ya gittik. Bizi inanılmaz güzelliklerle konuk ettiler. Tercümanımız, İtalya'da yaşayan çocukluk arkadaşımız Mehmet Özdemir'di. Angelini ailesinin anlattıklarını Mehmet, İtalyanca'dan çeviriyordu. Lorenzo Angelini:"Annem Paolina, 1900 yılında Zonguldak'ta doğmuş, Ben de 1925 Kozlu doğumluyum"diyor.Lorenzo, yaşamını kızı Rosanna ile birlikte, sigortacı olarak Cenona'da sürdürüyor. Rosanna ve Lorenzo Angelini ile yaptığım görüşmeler ve yazışmalardan öğrendiğime göre, Lorenzo'nun babası Umberto 1920'de Zonguldak'a gelmiş. Babası Kozlu'da Kılavuz kaptanmış. Kömür gemilerinin iskeleye yanaşmasını sağlıyormuş. Lorenzo'nun babası Umberto ANCELİNİ ile Annesi Paolina CELLANT, 1921'de Zonguldak'ta evlenmişler. "O zamanki Katolik Kilisesinin Çarşı Karakolu yapıldığını anlatılanlardan ötürü biliyorum" diyor. Lorenzo'dan, ailesi hakkında şunları öğreniyoruz: "Babam Umberto Angelini (21.08.1898, Cogli-Pesaro-İtalya) ve annem Paolina'nın (1900, Zonguldak) ilk çocukları ablam Ottavavio, 14.05.1922'de Zonguldak'ta doğmuş. İkinci çocukları, ben Lorenzo 09.08.1925 tarihinde Kozlu'da doğmuşum. Biz ailece 30.6.1928'de İtalya'ya gittik. Ablam 6 yaşında ben de 3 yaşındaydım. Aile büyüklerinden Zonguldak ve Kozlu anılarını dinleyerek büyüdüm. Babam İtalya'ya döner dönmez Panama'ya transfer oldu. 1930'da Agua Dulze'de vefat etti ve orada defnedildi."Adını dedesinden alan Lorenzo Angelini, dedesi (annemin babası) Kozlu Kömür Madenlerinin Müdürü Loranzo CELLAND'ın Croazia (Hırvat) olduğunu belirtiyor. "Dedemin, Zonguldak'ta yarış atı yetiştiren çiftliği de varmış" diyor. Bu çitliğin 1900'lü yıllarda Şimdiki Şehir Stadının bulunduğu yerde olduğunu da öğreniyoruz.Lorenzo, Hırvat olduklarını söylediği anne tarafı ile ilgili şunları anlatıyor: "Annemin amcası ve teyzelerim ve onların çocukları Zonguldak ve Kozlu'da doğdular. Ayrıca annemin abisi (dayım) 1897 Zonguldak doğumlu Americo CELLAND, Kozlu'da kömür madenlerinde çalıştı. 1915 Galatasaray Lisesi mezunu, 1973'te Bacu Abis'de (Sardecna - İtalya) öldü."Zonguldak'taki diğer akrabaları hakkında şu bilgileri veriyor: "Kendi amcam Umberto da (1896-1957) Cardini'de (Kandilli demek istiyor) ve Kozlu'da çalıştı. Amcamın eşi Angela CELLAND Zonguldak'ta 1901'de doğmuş. 1968'de Carbonıa'da (Sardunya) öldü. İki kız çocukları vardı."Lorenzo Angelini, "Hatıram" başlığı ile yazdığı anılarında: "Zonguldak'ta yaşayan İtalyanların 1937 tarihinde, Benito Mussolini'nin çağrısı üzerine Carbonia'ya (Sardunya) göç ettiklerini"yazıyor. "Savaş yıllarında Sardunya madenlerinde çalışanların bir bölümünün de Türkçe konuştuğunu aile büyüklerinden duyduğunu" belirtiyor.Zonguldak, Kozlu ve Kandilli'den ayrılan İtalyanların Bir kısmının evlerini bir kısmının da ev eşyalarını bırakarak İtalya'ya gittiklerini Loranzo'nun mektubundan öğreniyoruz. Loranzo, İtalyanların bıraktığı bu eşyaları gönderdiği eşya fotoğraflarıyla kanıtlıyor. Zonguldak, Kozlu ve Kandilli'de İtalyan yapılarının ve Zonguldak şehşir merkezinde birçok binanın, 1930'lu yıllara kadar mimar "GİANGİ" ve İtalyan ustalar tarafından yapıldığı yazıyor.