Gazeteci Yazar Mümtaz Özil Oda Tv'deki yazısında 91 yaşında yaşama veda eden hocaların hocası Can Polat Pamay'ı anlattı. İŞTE O YAZI Zonguldak Mehmet Çelikel Lisesi'nde okumamış olanların, Zonguldak Stad Atletik'te bulunmayanların, bir şekilde Zonguldak'ta yaşamamış olanları onu tanıması zor. Jack London'un örnek aldığı Rasmussen adlı altın arayıcısı gibiydi Can Polat Pamay, kimlerin beden hocalığını yapmadı ki? Zonguldak için bir efsaneydi, efsane olarak da öldü. Mehmet Haberal'ın, Ali Haberal'ın, Kenan Sarıdoğan'ın, Tavuk İsmail'in, Yurda ağabeyin, Daryal ağabeyin, Burhan-İsmail Gülcü ağabeylerin kısacası Zonguldak'taki herkesin bir şekilde hocalığını yapmış bir abideydi. Yüz binin üzerinde öğrenci yetiştirdiği söyleniyor. Bu kısacık boyumla beni lise basketbol takımına, sonra da Stad Atletik takımına almıştı. Bir ara da "sırıkla yüksek atlama" yapmamı istemişti, ama o gerçekleşmedi. Hepimize sporu sevdiren bir hocaydı ve asla yeri doldurulamayacak biri olarak aramızdan ayrıldı. CAN HOCA FARKLIYDI Onunla ilgili çok anısı olanlar vardır elbette, benimki lise yıllarımla sınırlıydı. Bundan beş yıl önce Zonguldak'tan yetişmiş edebiyatçıların katıldığı bir açık oturuma davet edilmiştim. Berbat bir gündü benim için. Zonguldak'ı eski halinden çok uzaklaşmış bulmuş, dolaşmak bile istememiştim. Konuşmam da Zonguldaklıları suçlar nitelikteydi. Haksızlık etmiştim. Akşamında Mühendisler Birliği lokalinde bir etkinlik vardı. Can hocayı orada gördüm yıllar, yıllar sonra. Benim onu unutmama olanak yoktu. Ama onun beni tanıyacağından kuşkuluydum. Doksan yaşlarına varmıştı sanırım. "Hocam," diye yanına gittiğimde kısa süre yüzüme baktı ve "110 Mümtaz, nasılsın bakalım?" dedi. Ağzım bir karış açık kalmıştı. Hem numaramı hem ismimi hatırlamıştı. Beden hocaları için, siz de bilirsiniz, sınıf numarasının önemi yoktur, onlar için spor etkinliği önemlidir, o kadar. Ama Can hoca farklıydı. Tüm öğrencilerinin dersleriyle de yakından ilgilenir, onların sınıfta spor dışında da başarılı olmaları için çok çaba gösterirdi. Dedim ya, bir efsaneydi Can Polat Pamay ve Zonguldak bu "efsanenin" hakkını verdi. Yapılan bir kapalı spor salonuna haklı olarak onun adını vererek onurlandırdı. SPOR AJANIYDI Zonguldak'ta yetişmiş ve şimdi artık Türkiye'nin bir şekilde kaderiyle yakından ilgili olan sanatçı, siyasetçi, kültür ve spor insanı varsa, mutlaka Can Polat hocanın "tezgahından" geçmiştir. Onu tanımakla sporu tanımak neredeyse bizim için aynı şeydi. Bir başka özelliği de sporcu yetiştirmesiydi. Spor ajanıydı yani. Birilerini bulur, hangi spora yatkın olduğunu belirler ve çoğu kez haklı çıkardı. Yetiştirdiği öğrenciler arasında Türkiye rekorları kıran, Türkiye'de derece sahibi olan veya milli takıma seçilen onlarca öğrencisi oldu. Kayıp yalnızca Zonguldak'ın kaybı değil elbette. Bir kültür, sanat ve spor merkezi olarak Türkiye'ye bir çok insan yetiştiren Zonguldak'ta ortamın değişmez parçalarından, mozağin en değerli taşlarından biriydi Can Polat Pamay. Yeri doldurulur mu bilinmez, ama onun öğrencilerinden mutlaka bazıları çıkıp, aynı heyecan ve coşkuyla görevlerini yapmak üzere yola koyulacaklardır. Kim bilir, çoktan yola koyulanlar da vardır aralarında. Neden ölüm olaylarının arttığını sorgulamıştım geçenlerde, aynaya bakmayı ya da nüfus kağıdımdaki doğum tarihine bakmayı unutuyorum sanırım. Artık, adres defterimden isimler silme yaşına geldiğimi unutuyorum... Geçtim hocalarımı, sınıf arkadaşlalarımın bile çoğunu kaybetmiş durumdayım. Can Polat Pamay hocamızın anısı belki bazılarımız bir çember içinde yeniden buluşturur, öyle umuyorum.