Profil resmindeki Deniz Kulübü manzaralı kadın fotoğrafı bir mezat sitesinde bulundu. Fotoğraf, gizem, estetik ve nostalji teması olma özelliği taşıyordu. Fotoğrafın konusu, kimliği bilinmiyor sadece 1950'li yıllardan bir Zonguldak karesi olarak not düşülüyordu. Belki bir bilgiye ulaşılır ve sahiplerine teslim edilir düşüncesiyle sayfamızın profil resmi olarak seçilmişti. Geçen uzun bir aradan sonra kadınla ilgili net bir bağlantı bulunamamış ancak Çin'de yaşayan Zonguldaklı bir takipçimiz kim olduğu konusunda bildiklerini ve yaşadıklarını bizimle paylaşmıştı. Sayfamızda bu yazışmanın tamamını yayınlamıştık... Henüz çocukken gördüğü kadının, Zonguldak'a dışarıdan gelen bir sanatçı olduğunu. Deniz Kulübünde kadınlar matinesinde dansöz olarak sahne aldığını ve o yılların modası eve kadınlar gününe davet edilip yine şov yaptığını söylemişti. Annesi de eve davet etmiş kadınlar gününde gösteri yaptırmıştı. Bu davetin detaylarını ve yaşadığı çocukluk duyguları yeni sıcak bilgi olarak bize ulaştırdı... İşte o makale... Çocukluğumun ilk aşkı... Kısa ama unutamadığım çocukluk anımdan bir pasaj.Sonbaharın son günleriydi. Havalar iyice serinlemişti.. Bir gün evimize, ağır makyajlı ve güzel kokulu yanında iki kişi daha bulunan güzel bir bayan geldi. Büyük bir sevgiyle karşılanan bayan Annemin bir gün evvel Fenerde deniz kulübünde kadınlar matinesinden tanıştığı kişiydi. Annem bugün için eve davet etmişti. Annemin Fenerden ve soğuksudan da davet ettiği arkadaşları, bizim evde toplanmışlardı. Büyük bir haraketlilik yaşanıyordu evin içinde. Güzel kadın eve girip başköşeye oturdu. Elinde sigarası yanındakilerle sohbet ederken ben pür dikkat bu güzel bayana bakıyordum. Bilhassa unutamadığım uzun saçları ve kokusuydu... Bir müddet sonra kalktı yan taraftaki odaya gidip yarı çıplak dansöz elbisesiyle tekrar geri döndü. Tekrar parfüm sıkmış olacak ki odaya tekrar girdiğinde ortalık daha da kuvvetli parfüm koktu... Ellerinde ziller, tıklım tıklım dolu, odada bulunanların el çırpmaları ve bağrışmaları eşliğinde kıvrak dansına başladı. Hayatımda ilk defa böyle bir şey yaşıyordum. Bende odanın ortasında, onun ayakları altındaydım. Annemin Şenol Hanım diye hitap ettiği bu bayan benim hayatımda ilk aşık olduğum bayandı desem yanlış olmaz. Anlatamayacağım bir duygu. Uzun bir eğlencenin ardından tekrar elbiselerini değiştirdi, çay içip biraz oturup sohbet ettikten sonra beni de yanaklarımdan öpüp vedalaştı, ardında güzel kokusunu bırakıp arabaya bindi. Sevgi mi yoksa aşık olmak mı tam bilemeyeceğim. Kendisini bir daha göremeyeceğim için üzgündüm. Kendisine ben de annemle beraber arabaya binip gidene kadar refakat ettim. Bu bayan gittikten uzun bir müddet daha konuşuldu ve anıldı. Sonraları annemden bu kadının konusu açıldığında daha çok soru sorup bilgi aldım. Bu bayan kim mi diyorsunuz? Zonguldak Nostaljinin açılış sayfasındaki, deniz kulübü terasında çekilmiş fotoğrafı olan o güzel gizemli kadın. Yaşıyorsa bugün 80 küsur yaşında olması lazım. Yaşamıyorsa mekanı cennet olsun. Resime her bakışımda, resimdeki bayanın hala kıvrak dansı ve kokusuyla hafızamda iz bırakan kişi olduğuna büyük olasılıkla inanıyorum. Çocukluk anılarımda kalan yaşadıklarımdan başka bu bayanın resimdeki kadın olduğunu ispat edecek maalesef elimde başka bir delilim de yok. Ne diyeyim Şenol Hanım, uzun yıllardır hafızamda kalan güzel çocukluğumun ilk aşkı. Hepinize selam ve sevgiler dostlar. Yıldırım Özener (Haziran 2020)