Terör...

Terör...

Bıktırırcasına.

Tıksırırcasına.

Nefret kutuplarını tüm halleriyle ateşleyen o nefret tohumu.

Diyarbakır’dan acı haber gelince ciğerimiz yandı.

Ama ne çare.

Sabah saatlerinde şehitlerden birinin Zonguldak’tan olduğunu öğrendik.

Bir kez daha kahrettik.

Siyasetle ve siyasetçilerle kamufle edilip meşrulaştırılmaya çalışılan terör hep böyleydi.

Arada canımızı yakıyor.

Sonra unutuyoruz.

Ateş düştüğü yeri yakıyor.

Gerçekten yanmadan anlamak pek mümkün değil.

Noyan Aydın’ı araştırırken facebook’ta 2 ortak arkadaşımızın olduğunu gördüm.

Biri Dr. Recep Erdoğan’dı.

Dr. Recep Erdoğan ile çekilmiş fotoğrafında; oturmuş sofraya hamur açıyor.

Az sayıda fotoğrafı vardı.

Fotoğrafların belki de en anlamlısı, üzerinde 67.5 yazan baretli fotoğraftı.

67.5’in esprisi İzmir-Karşıya muhabbeti.

35 ile 35.5 çekişmesini anımsatan bir rakam.

Şehidin tebessüm ettiren, acıya gülümseme katan anlamlı bir fotoğrafıydı.

Gün içinde daha fazla bilgiye ulaştık.

Noyan 23 yaşındaydı.

Yakışıklıydı.

Ağabeyi Katar’da çalışıyor.

Noyan da ağabeyi ile bir süre Katar’a gitmiş ve çalışmış.

Alabildiğine mütevazi.

Yardımsever.

İyiliksever.

Duygusal.

Çalışkan bir genç.

Çevresinde çok sevilen bir isim.

Onunla ilgili detayları öğrendikçe içimiz daha çok yandı.

Facebook’ta tek bir yazısı bulunuyor.

Uzun zaman olmuş.

Muhtemel o ki duygularını en iyi anlattığı için paylaşmıştı Can Yücel’in o şiirini.

Kendisini en iyi ve doğru tarif edebileceği şiir oydu sadece.

Henüz 6 aylıkken babasız kalmış, biraz ezik ama gururlu büyümüş bir gençmiş Noyan.

Belli ki bunun izlerini hep taşımış, eksikliğini yaşamış.

Noyan’ı biraz olsun tanıdığımızda onu daha çok sevdik.

Üzüntümüz bir kat daha arttı.

Allah anacığına sabır versin.

Mekanı cennet olsun.

İşte Noyan’ın kendisini bulduğu o Can Yücel şiiri:

Farkında Olmalı İnsan…

 Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.

 Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen…

 Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını

 Fark Etmeli.

 Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını

 Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda Kalacağını

 Fark Etmeli.

 Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahirete Nispetle Anne Karnı Gibi Olduğunu

 Fark Etmeli.

 Henüz Bebekken ‘Dünya Benim!’ Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı

 Olduğunu, Ölürken De Aynı Avuçların ‘Her Şeyi Bırakıp Gidiyorum

 İşte!’ Dercesine Apaçık Kaldığını

 Fark Etmeli.

 Ve Kefenin Cebinin Bulunmadığını Fark Etmeli.

 Baskın Yeteneğini

 Fark Etmeli Sonra.

 Azraillin Her An Sürpriz Yapabileceğini,

 Nasıl Yaşarsa Öyle Öleceğini

 Fark Etmeli İnsan

 Ve Ölmeden E vvel Ölebilmeli.

 Hayvanların Yolda Kaldırımda Çöplükte

 Ama Kendisinin Güzel Hazırlanmış Mükellef Bir Sofrada Yemek Yediğini

 Fark Etmeli.

 Eşref-İ Mahlukat (Yaratılmışların En Güzeli) Olduğunu

 Fark Etmeli.

 Ve Ona Göre Yaşamalı.

 Gülün Hemen Dibindeki Dikeni, Dikenin Hemen Yanı Başındaki Gülü

 Fark Etmeli.

 Evinde 4 Kedi 2 Köpek Beslediği Halde

 Çocuk Sahibi Olmaktan Korkmanın Mantıksızlığını

 Fark Etmeli.

 Eşine ‘Seni Çok Seviyorum!’ Demenin Mutluluk Yolundaki Müthiş Gücünü

 Fark Etmeli.

 Dolabında Asılı 25 Gömleğinin Sadece Üçünü Giydiğini, Ama Arka

 Sokaktaki Komşusunun O Beğenilmeyen Gömleklere Muhtaç Olduğunu

 Fark Etmeli.

 Zenginliğin Ve Bereketin, Sofradayken Önünde Biriken Ekmek

 Kırıntılarını Yemekte Gizlendiğini

 Fark Etmeli.

 FARK ETMELİ.

 Ömür Dediğin Üç Gündür,

 Dün Geldi Geçti Yarın Meçhuldür,

 O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,O Da Bugündür.