Yağcılık kelimesinin sözlükteki karşılığı üçe ayrılıyor.
1 - Yağ çıkarma veya satma işi.
2 - Makine yağlama işi.
3 - Argoda kullanılan dalkavukluk eylemiyle bağlantılı: "Tavlamak
için, tezgahçılık için, yağcılık için", kullanılır...
Sanayisinin gelişmeye ve büyümeye başladığı yıllarda, yurdun
bir çok yerinden göç alan Zonguldak'a her ilden olduğu gibi Antalya'nın Akseki beldesinden de bir gurup yurttaş iş kurmak veya çalışmak için Zonguldak'a yerleşmiştir. Çoğunluğu tüccar olan Aksekililerin bir bölümü 1'inci maddedeki "Yağ çıkarma ve satma işi" ile uğraştıkları için "Yağcılar" lakabını almışlardır.
Zonguldak'ın tanınmış esnaflarından olan yağcılar, çalışkanlıkları, dürüstlükleri, titizlikleri ve tutumlulukları ile şehrin sevilen sakinlerindendir.
Gurbet diyarlardan göç edip yeni yaşam yerlerine gelen insanların duyduğu yardımlaşma ve birlik olma olgusu, içgüdüsel olarak yerleşim seçimlerinde kamplaşmalara sebep olmuştur. Yağcılar mahallesi onlarındır. Diğer bir örnek, Gümüşhane'den göçenlerin aynı isimli mahallesi gibi.
Aksekililer "Yağcılar Mahallesini" mesken edinmişlerdir. Hal böyle olunca 3. maddedeki argo anlamlı yağcılık kelimesi, Yağcılar Mahallesi dolmuş durağında inecek yolcuların "Yağcılarda inecek var" sözünden deyim olarak hoş bir tebessümle şehrimizde kullanılmaktadır...
YAĞCILAR MAHALLESİNİN İSİM BABALARI...
1930'lu yıllar, yeni Türkiye sanayileşme dönemine girmiş, yurdun bir çok yerinde fabrikalar açılıyor. Sanayinin olduğu bölgeler istihdam olanakları sağlıyor ve yurt genelinde bu bölgelere göç başlıyor.
Zonguldak'taki Aksekililer; Malazgirt savaşından sonra Türkmenlerin yerleştiği, 1901 yılında Antalya Konya Eyaleti dahilin de bağımsız sancak ilan edilen, şimdi ise Antalya'ya bağlı "Akseki" ilçesinden göç eden bir gurup insanımızdır.
Bugün, azınlık olarak Zonguldak'ta yaşayan torunları onların bıraktığı bayrağı taşımaya devam ediyorlar.
İki arkadaş, Yüksel ve Başçı ailelerinin ataları. Yanlarına aldıkları parfüm ve yağ malzemesini satmak için İstanbul'dan Trabzon'a giden vapura binip yeni pazar arayışı içindeler. Niyetleri Trabzon'da ürünlerini satmak.. O yıllarda Karadeniz sahilindeki tek ulaşım aracı denizyolu...
Vapurlar liman-liman durup yolcu ve eşya taşıyorlar. İlk durak Zonguldak, vapur yakıt ikmali için rıhtıma yanaşıp yolculara 4 saat rötarlı kalkacakları bildiriliyor. İki arkadaş bu durumu fırsat bilip çantalarında taşıdıkları malzemeyle birlikte karaya çıkıp, çarşıya iniyorlar, Yeni Çarşı'nın farklı noktalarında tezgah açıp kısa sürelide olsa sergiliyorlar...
Vapurun kalkış saatine yakın, buluşma noktasına geldiklerinde her ikisinin de ürünlerinin kapış-kapış gidişinin verdiği heyecan, başladıkları seyahatin ilk ve son durağını Zonguldak yapıyor...
Artık onlar için Zonguldak şehri; parfümeri malzemesi yan sanayisi olan yağ ve katkı maddelerinin toptan ve perakende satışını seçtikleri yeni adresleri...
Önce seyyar satıcı olarak pazarlarda dolaşıp sermayeyi güçlendiriyorlar, işler iyiye gidince Zonguldak'ın tüccarları arasındaki yerlerini alıyorlar.
Şehre geldikleri yıllarda ikamet adresi olarak seçtikleri aynı isimle anılan "Yağcılar Mahallesi"nin de isim babası artık onlar...
 |
