Kuru bakliyat...
Sebze...
Çay, yağ, şeker...
Kısacası...
Yemek yapılacak.
Meze yapılacak.
Ekmek yapılacak.
Ne ihtiyaç varsa.
Alınır.
Eğer kapıdan (ahırda) yetiştirilmemişse.
Etlik alınır.
Tavuk alınır.
Hatta kız tarafına hediye olarak gönderilecek erkeç (bir yaşında teke) alınır.
Pazartesi...
En geç Çarşamba günü.
Köyün hocası davet edilir.
Çuval ağzı açılır.
Çuval ağzı...
Gelenek.
Damat un eler.
Odun keser.
Silah atar.
Kısacası.
Evine bakabilecek irade ve yeteneğe sahip olduğunu gösteren uygulamalar yapar.
Hoca Kur'an okur.
Dualar eder.
Düğünün hayırlı olmasından...
Kurulacak yuvaya...
Doğacak çocuklara...
Dünyadan ahirete varıncaya kadar...
Akla gelen tüm iyi dilekler, dua niyetiyle dillerden dökülür.
Katılımcılar içten 'amin' der.
Tüm bu seremoniye 'çuval ağzı açmak' denir.
Düğün aşı böyle başlar.
Besmele ile, dua ile...
[*] [*] [*] [*]
Yufkalar açılır.
Danalar boğazlanır.
Tavuklar kesilir.
Turşular konur.
Yemeğe dair.
Ağırlamaya dair ne varsa.
Elde ne gelirse.
En iyisi yapılmaya gayret sarf edilir.
[*] [*] [*] [*]
Örnek...
Dana, düğünden birkaç gün önce kesilir.
Et dinlendirilir.
Terbiye edilir.
Her bölümü ayrı değerlendirilir.
Çorba, yahni, kavurma, şiş kebabı...
Köy tavukları kesilir.
Temizlenir.
Meze malzemeleri ayrı.
Yemek malzemeleri ayrı.
[*] [*] [*] [*]
Konu komşu.
Eş, dost akraba...
Hepsi el birlik olur.
Hazırlıklar tamamlanır.
Bu arada çeyiz gelir.
Ev veya oda...
Hazırlanır.
Gelene ikram.
Gidene ikram.
Bu telaş, Cuma namazına kadar devam eder.
Tabii bu organizasyon için daha önceden görevliler belirlenir.
Aşçı, yardımcılar, garsonlar.
Kilerin anahtarı aşçıda olur.
Baş gelinci.
Gelin almaya gidecek ekibin kadın bölümünü organize eder.
Kına götürmek ve hediyelerden de o sorumludur.
Tırıl...
Düğün sahibinin vekaleti ondadır.
Aile adına tüm organizasyonu o yapar.
Düğün sahibi gelen eş-dost ile sohbet eder.
Tebrikleri kabul eder.
Etliye sütlüye karışmaz.
Ve Cuma namazı kılındıktan sonra...
Davullar tıngırdamaya başlar.
Ki, düğün olduğu belli olsun...
Üç gün, üç gece.
Vur patlasın, çal oynasın...
