Edebiyatımızda Rüştü Onur ile birlikte "Zonguldaklı Şairler" olarak anılan Muzaffer Tayyip Uslu, 1. Temmuz 1922 tarihinde İstanbul'da dünyaya geldi. Genç yaşta yitirdiğimiz ve Zonguldak'ta toprağa verdiğimiz şairimizin 1.Temmuz.2017 tarihi 96. Yaş günü oluyor.
Ben bu günü, bir yandan Muzaffer Tayyip'in yaş günü, diğer yandan "Yaşamak Güzeldi" adını verdiğim ve şairimizin hayatı, sanatı üzerine yazdığım kitabımın "Tanıtımı ve İmza Günü" etkinliği olarak kutlamayı çok istiyordum. Düşünsenize kitabımın kapağında bu güne değin pek bilinmeyen Muzaffer Tayyip'in gerçek fotoğrafı yer alacaktı.
Bu fotoğrafı araştırmacı Nihat Yasa ile Milli Kütüphanede yaptığımız araştırma sırasında bulmuştum. Bu fotoğraf 35 yıl kadar önce yayınlanan bir dergiye yazılan Muzaffer Tayyip yazısı ile kullanılmıştı. Sanırım dar bir çevre tarafından biliniyordu. Yani "ilk ben buldum" diye ortaya çıkmak doğru değildir. Var olanın, yıllar sonra yeniden ortaya çıkmasını sağlamıştım denilebilir.
Nihat Yasa, hem yazının hem de fotoğrafın bir çok kez fotoğrafını çekmişti. Daha sonraki süreçte bu fotoğraf konusunda başka gelişmeler de yaşamıştık. Konuyu uzatmadan burada kesmenin doğru olacağını düşünüyorum. Çünkü konumuz bu değildir. Ama kapağında Muzaffer Tayyip fotoğrafı bulunan bir kitabı okurlara sunabilmek 75 yaşımın son dönemdeki tek hayali idi..
MUZAFFER'in MEZARI BULUNMALI...
Muzaffer Tayyip'in mezarı konusunda bir çok kez yazdım. Araştırmalar yaptık, ancak bir sonuç alamadık.
Genç yaşta yaşama veda eden şairimiz 3.Temmuz.1946 günü Acılık mezarlığında toprağa verilir. Muzaffer Soysal'ın (Prof.Mümtaz Soysal'ın ağabeyi) yazdığına göre dedesinin mezarı ile komşu imişler. Acılık yeniden düzenlenmeğe başlanırken, burada bulunan mezarların bir kısmı yeni açılan Rat'taki Asri Mezarlığa, bir kısmı 10 Temmuz Mezarlığına, bir kışmı da İncivez Mezarlığına taşınmış.
Sayın Belediye Başkanımız konuya eğilirse belki bir sonuç alınabilir diye düşünüyorum. Çünkü Muzaffer Tayyip de bu şehrin önemli bir değeridir. Onu rahat bir mezara kavuşturmak hepimizin görevi olmalıdır. Belki gömüldüğü mezarlıktan toprakları getirilerek Rat Mezarlığı girişine bir makber de yapılabilir.
Ölümdür ölüm sonumuz
Fani dünya malıdır
Ellerimiz-ayaklarımız
Gömleğimiz ve donumuz
[*]
Çekip gitti mi insan
Bir defa güzelim dünyadan
Bir uzak hatıra bile değildir
Artık yaşamak
[*]
Her şey her şey meydanda işte
Yalan söylemiyor Yunus Emre
Derviş Yunus ölmüş gitmiş
Lakin Yunus Emre yaşıyor.
(Yunus Emre)
Alıntı: Hamit Kalyoncu
30 Haziran 2017 tarihli Halkın Sesi gazetesi köşe yazısı
Zonguldak Nostalji
