Köyde yaşayan kadınlar bir araya gelir.
Yufka yaparlar.
İmece usulü.
Kış hazırlığı.
Sırayla...
Her gün, bir evin ihtiyacı hazırlanır.
Bakarlar uyum iyi.
Güzel anlaşıyorlar.
Üretim güzel.
Bu arada ufak tefek talepler olur.
Onları hazırlarlar.
Ücreti mukabil.
Ufku açık biri çıkar.
Ortaya kooperatif fikrini atar.
Kabul görür.
Kooperatif kurarlar.
Başlarlar üretip satmaya.
Biraz zaman sonra...
Yeni ürün fikirleri çıkar ortaya.
Kesme makarna.
Bazlama.
Baklava.
Vesaire...
Hamur işi üzerinden devam ederler.
Ellerinden ne geliyorsa üretirler.
Satarlar.
Para kazanırlar.
Bir haberin hikayesi bu...
Okuduk.
Anlattık.
Yavan karşılandı.
Aradan zaman geçti.
Şimdi etrafa bakıyorum.
Teker teker üretenler var.
Önce bir idi...
Şimdilerde birkaç oldu.
Biraz yavaş ilerliyor.
Ama ileride birlik olurlarsa...
Başarırlar.
Örnekleri var.
Yeni icat yapmaya gerek yok.
Başaranların yolundan gitmek bile kazandırır.
Çocuklara gün doğar...
Mevsimlerden sonbahar.
Kış kendini hissettirir.
Sırada yufka hazırlığı var.
Önce değirmene gidilir.
Sıra varsa...
Keşik kapılır. (Sıra alınır.)
Sırası gelen.
Tekneye buğdayı doldurur.
Derenin suyunu değirmenin oluğuna çevirir.
Su, tazyikle büyük değirmen taşlarının altındaki çarka vurur.
Hızla çevirir.
Bu arada taşı çarktan ayıran...
Aynı zamanda taşı yine çarka indiren ayak bırakılır.
Taş dönerken, buğdaylar tekneden taşın arasına iner yavaş yavaş.
Buğdaylar un olur.
Çuvala doldurulur.
Katırlara yüklenir.
Eve gelir.
Elenir.
Yoğrulur.
Hamur olur.
Taş (saç) kurulur.
Altı harlanır.
Hamur, avuç içini dolduracak şekilde küçük parçalar halinde top yapılır.
Sonra semen (yufka açılan, tahtadan yapılan sofra) üzerine biraz un (ufra) atılır.
Ve oklava ile top halindeki hamur ezilir.
Ezildikçe incelir.
İnceldikçe genişler.
Isınan saçın üzerinde, bir güzel pişirilir.
[*] [*] [*] [*]
Saç kurulduysa.
Çocuklara gün doğar.
Simit...
Gözleme...
Şekerli börek.
Hepsi yapılır.
İçine bol miktarda çökelek, peynir, patates konur.
En güzeli...
Üzerine tereyağı öğülür (sürülür)...
Hadi afiyet olsun.
