Dolandırılan İşadamı Şerafettin Kaymaz...
En son Ali Rıza Tığ'a gidiyor.
- Medet ya Ali...
Pusula yazıyor.
Ali Rıza Tığ, iki defa saldırıya uğruyor.
İşin can yakıcı tarafı şu...
Devlet, kendisine sığınan teröristlerin can güvenliğini aldı, Ali Rıza Tığ'ı korumadı.
İnsanların emniyetini almakla görevli olanlar, insanların birbirlerine ceza kesmesine göz yumuyorlar.
Yasalar buna izin veriyor.
Görev bilinci ve vicdanen insaniyet namına olaya bakarsanız, savunacak bir tarafı yok...
[*] [*] [*] [*]
Şerafettin Kaymaz, 13 Mayıs 2019 Pazartesi günü girdiği bunalımdan çıkışı kendince buldu.
Onun imdat çığlıklarını ne devlet duydu...
Ne de Ali Rıza Tığ'ın gücü yetti.
14 Mayıs 2019 Salı günü cenaze törenine katıldık.
Gümeli beldesinin Kale Mahallesi'ndeki cemevinin önü doldu taştı.
Yol kenarlarında birkaç kilometrelik araç kuyruğu oluştu.
Trafik tıkandı.
İnsanlar, araçlarını olduğu yere bırakıp Şerafettin Kaymaz'a karşı son görevini yapmak için yarıştı.
Dağ-taş insan ile doldu.
[*] [*] [*] [*]
Babası Selman Kaymaz, ayakta güçlükle durabiliyordu.
Gözyaşları sel oldu aktı.
Ve insanlar...
- Şerefiiim...
Diye feryat figan etti.
- Yavrum!
- Yiğidim!
- Kardaşım!
- Nasıl kıydın?
- Yavrunu kime bıraktın?
- Muradını alamadın.
Diye başlayan cümleler, gözyaşlarıyla temizlendi.
Dualara dönüştü.
- Allah kabrini nur etsin.
- Seni Peygamberimize komşu eylesin.
Ve ardından...
- Seni bu hale koyanlar...
- Sana kıyanlar...
Diye mübarek günde binlerce kişinin ağzından ahlar yükseldi.
Teneşirde yıkandı.
Musallada başında Yasin-i Şerif okuduk.
Cenaze namazını imam olan kayınbiraderi kıldırdı.
Babası anons verdirdi...
- Eğer alacağı olan varsa, gelsin müsait bir vakitte...
Ah Selman Abi...
Bu milletin "Şeref"ine kıydılar.
Biz de üzerine birkaç kürek toprak attık.
Şimdi sevenleri üzgün...
Olayı yapanlar, sebep olanlar, dahli ve ihmali bulunanlar, görmezden gelenler ne düşünür?
Bilemeyiz.
Pusula "Şeref yaşasın" diye mücadelesini verdi.
Hakimlerden başka herkes...
İş dünyası, gazeteciler, kamu görevlileri hüküm verdi.
"Şeref"in hakkını korumadılar.
Önce hukuk duraksadı.
Sonra "Şeref" sonsuzluğa uğurlandı.
Velhasılı hep birlikte şerefsiz kaldık.
[*] [*] [*] [*]
Şimdi bizim komşular soruyor.
- Tomakin, o çocuğu bu hale düşürenlerin vicdanı rahat mı?
Bunun hesabını nasıl verecekler?
Hiç utanmıyorlar mı?
- Bize ne onların hesabından...
Biz ne yapacağız?
[*] [*] [*] [*]
Meşhur hikayedir.
Hoca, küfür eder.
Çocuk, babaya şikayet eder.
- Baba, hoca bana sövüyor.
- Bırak oğlum, Allah onun belasını verir.
Birkaç defa olay tekrarlanınca...
Çocuk, merdivene fındığı döşer.
Hoca basınca, merdivenden yuvarlanır.
- Baba, hoca merdivenden yuvarlandı.
- Ben sana demiştim, Allah onu belasını verdi.
- Allah'a kalsa, hoca bana daha çok söverdi...
İnsanlar artık kendi can ve mal güvenliğini kendi almak zorunda.
Biz bilmem kaçıncı "Emevi" zulmünü yaşıyoruz.
