Amaç şu...
Her gün köşe dolacak.
Biraz hikaye.
Biraz bilgi.
Biraz nostalji.
Hayatın içerisinden.
Dünden.
Bugünden.
Gelecekten.
Bir şeyler olsun.
Köşenin hakkını vermek lazım.
Başlıyoruz.
Konu...
Hikaye...
Kıssa...
Anı...
Derken, bazen değişik konulara girip çıkıyoruz.
Güncel konulara.
Özellikle siyasete girmemeye özen gösteriyoruz.
Uzak duruyoruz.
İki sebebi var.
Bir...
Siyaseti yazan çok var.
Yerel...
Ulusal...
Her görüşten.
Her çeşit yazar yazıyor.
Derdimiz, yeni bir şeyler öğrenmek.
Paylaşmak.
Bu alan yeterince dolu.
İki...
Politika kirli...
Riya...
Gösteriş...
Ayak oyunu...
Hayasızlık...
Kaypaklık...
Yalan-dolan...
Kendine yontma...
Avanta...
Vesaire...
Kirli ne varsa.
Siyaset olarak kullanan çok.
Temizler var mı?
Elbette vardır.
Onlar siyaset yapıyorlar.
Amaçları hizmet.
Diğer işlerden uzaklar.
Ancak çamurun içerisindeler.
Ne kadar temiz kalabilirlerse.
Kir...
Onlara ait olmayabilir.
Ancak çamur bulaşır.
[*] [*] [*] [*]
Amaç hizmetse...
Yaptığın işi en iyi yapmak hizmettir.
Örnek...
Çöpçü...
Öyle bir temizlik yapmalı ki...
İnsanlar anlasın.
Burada iyi bir çöpçü olduğunu.
Yazar...
Başaramadık.
Başarsaydık.
Kentlinin...
Köylünün...
Yaşadığımız yerin sorunlarını en iyi dile getirebilseydik.
En iyi yazar biz olurduk.
İster kıssa ile yazalım.
İster hikaye...
İster günlük tutalım.
İster mektup yazalım.,
Elimiz kalemi tutsun.
Aklımız kalemin hakkını versin.
Yaşadığımız yerde iz olur.
Kalem izi olur.
Bakıyorum Akköy'e...
Var mı?
Yok...
Demek ki...
Bayram Tomakin yazarlık konusunda yeterli değil.
Olabilir mi?
Okuyucu bilir.
Gayretimiz var.
Her gün olmasa da...
Bazen yakalıyoruz konuları.
İşliyoruz.
Ses geliyor.
Çözüm üretiliyor.
Eğer yeterli olsaydık.
Yazdıklarımıza insanlar kulak tıkayamazlardı.
Görmezden gelemezlerdi.
Buradan bakıyorum kendimize...
Ne iş yaparsak yapalım.
En iyisini yapma gayretinde olmamız lazım.
İyi bir yazar...
Ne yazarsa yazsın...
Yazar...
Okunur.
Okutturulur.
Öğreneceğimiz çok şey var.
Yazacağımız da...
Gayretliyiz.
Olacak inşallah...
