Hikaye...
Kıssa bu ya...
Zamanı ve mekanı önemli...
Amma...
Daha önemlisi nasibimize düşen ibret...
Hisse...
[*] [*] [*] [*]
Adı Kifl...
Ekonomik durumu çok iyi...
Zengin.
Tefecilikten geçiniyor.
Yüce Mevla ona servet vermiş.
Sağlık vermiş.
İmkan vermiş.
O da bu imkanı...
Serveti çoğaltmak için kendine bir yol bulmuş.
İhtiyacı olana para veriyor.
Mal veriyor.
Yüksek fiyatla veriyor.
Faizle veriyor.
Gününde ödenmeyen parayı öteliyor.
Bu kez daha yüksek faizler talep ediyor:
Faiz, anaparayı geçiyor.
Zamanı gelince, fakirin tüm varlığına el koyuyor.
Direnen olursa...
Vay haline...
Bu iş için beslediği adamlarını gönderiyor.
Darp, gasp, ne ararsan...
Zorla alınıyor fakirin malı.
[*] [*] [*] [*]
Hikayemizin kahramanı...
Kadın.
Kocası ölüyor.
Çocuklar ile ortada kalıyor.
Elde-avuçta ne varsa bitiyor.
Çözüm arıyor.
Bir dokuma tezgahı alacak.
Bir şeyler dokuyacak.
Satacak.
Çocuklarına helal rızık yedirecek.
Evini geçindirecek.
Ama para yok.
Yakın akrabalardan başlıyor.
Çözüm yok.
Yolu Kifl'e kadar uzanıyor.
Kifl soruyor...
Soruşturuyor.
Kadın dul.
Güzel.
Nefsi kabarıyor.
Birlikte olma karşılığında istediği parayı vermeye razı...
Kadın namuslu...
Ürperiyor.
Kaçıyor oradan.
Çaresiz.
Evine gidiyor.
Çocuklarının yüzüne bakamıyor.
Üzgün.
Derken başka çıkış yolu da bulamıyor.
Çalıyor Kifl'in kapısını...
Durumu tekrar anlatıyor.
Kifl razı olmuyor.
Bu kez kadın çaresiz...
İsteği kabul ediyor.
Korkudan tir tir titriyor.
- Buraya kendi isteğimle gelmedim.
Daha önce böyle bir iş yapmadım.
Çaresizim.
Allah'tan korkuyorum.
Çok utanıyorum.
Beni bu işe sürükleyen çaresizliğimdir.
O katı adam.
Birden yumuşadı.
- Sen fakirliğin sebebiyle bir günah işliyorsun.
Bundan utanıyorsun.
Allah'tan korkuyorsun.
Ağlıyorsun.
Halbuki Allah bana servet verdi.
Bu servet ile güçlü oldum.
Adamlar tuttum.
Rahat rahat faizcilik yapıyorum.
Tefecilik yapıyorum.
Halka zulmediyorum.
Hiç de korkmuyorum.
Bu varlık içerisinde ben Allah'tan korkmaya daha layığım.
[*] [*] [*] [*]
Korktu.
Kadının ihtiyacını karşılıksız verdi.
Tövbe etti.
Ve haramdan kazandığını dağıtmaya karar verdi.
Ancak sabaha çıkmadı.
Ömrü, ameli...
Orasını Allah bilir.
[*] [*] [*] [*]
Ancak her daim tövbe kapısı açık...
Malı, mülkü, makamı, imkanı zulüm için kullanmayalım.
Allah'tan korkalım.
İnsan sevdiğinden korkar mı?
Biz Allah'ı seviyoruz.
O da kullarını seviyor.
Niye korkalım?
İnsan sevdiğinden ayrı kalmaktan korkar.
Allah, bizi kendinden ve sevdiklerinden ayırmasın.