Tam bu aydayız.
Son çeyreğine girdik.
Sözün orijinali:
- Ben senin cemaziyelevvelini bilirim...
Halk arasında olumsuzluk anlamında kullanılır.
Geçmişe atıf yapılır.
Kötülük ima edilir.
Bir bakalım.
Nedir aslı-astarı?
Osmanlı, arşive büyük önem verirmiş.
Bir belge, büyük bir özenle saklanırmış.
Yılsonu gelince, bu belgeler arşive kaldırılırmış.
Ay ay ayrılır...
Bir torbaya yerleştirilir...
Üzerine de ay ve yılı yazılırmış.
Tabi o tarihlerde hicri takvim kullanılır.
Muharrem, Safer, Rebiülevvel, Rebiülahir, Cemaziyelevvel, Cemaziyelahir, Recep, Şaban, Ramazan, Şevval, Zilkade, Zilhicce...
Yıl, on iki ay...
Alaturka saat...
Yılların birinde, bu ayda önemli gelişmeler olmuş.
Bu ayın belgeleri bir sandığa konulmuş.
Ağzı mühürlenmiş.
Başka bir arşive götürülmüş.
Arşivde görevli memur dar gelirli...
Muhtaç...
Cemaziyelevvel ayına ait boş torbayı almış, evine götürmüş.
Torba bir güzel yıkanmış...
Kesilmiş...
Biçilmiş...
İç çamaşırı dikilmiş...
Giymeye başlanmış...
Kirlenmiş, yine yıkanmış...
Ancak, torbanın üzerindeki saf bezir işi mürekkep çıkmamış.
Biraz silik de olsa çamaşırın sırt kısmında "cemaziyelevvel" yazısı okunur durumda kalmış.
[*] [*] [*] [*]
Memur, bir gün hamama gitmiş.
Orada iş arkadaşı ile karşılaşmış.
İş arkadaşı çamaşırın arkasındaki yazıyı görmüş.
Ses çıkarmamış.
Onu mahcup etmemiş.
[*] [*] [*] [*]
Gel zaman, git zaman...
Torba hırsızı memur işinde yükselmiş.
Amir olmuş.
Geliri artmış.
Durumu düzelmiş.
Artık kadife astarlı kürkler...
İşlemeli kaftanlar giyer olmuş.
Havaya girmiş.
Eski arkadaşlarına tepeden bakmaya başlamış.
Hamamda rastladığı arkadaşı da emrine verilmiş.
Bir gün hor davranmış.
Hakir görmüş.
Ezmeye kalkmış.
Rencide etmiş.
Gururu kırılan adam, o gün vermiş cevabı...
- Sen kime hava atıyorsun? Ben senin cemaziyelevvelini bilirim.
[*] [*] [*] [*]
Tam bir Zonguldak hikayesi...
Söz vardır...
- Biz kırk kişiyiz. Birbirimizi biliriz.
[*] [*] [*] [*]
Hasbelkader gelirsin bir yere...
Allah, "Yürü ya kulum" der.
Yürürsün.
İşte bu yürüyüşte kiminle yürüdüğün önemli...
Nereye yürüdüğün daha önemli...
Harama yürümek var.
Hakka yürümek...
[*] [*] [*] [*]
Böyle insanlar var, zalim...
Böyle insanlar var, milletine hadim...
[*] [*] [*] [*]
Zonguldak'a gelince...
Herkes birbirini biliyor.
Ancak herkes bir sebepten susuyor.
Makama saygıdan...
Millete saygıdan...
Eve götüreceği ekmeğe korkudan...
İçindeki umut kırıntılarından...
Çocuğu vardır, işe yerleşecek.
Eşi vardır, tayin edilecek.
İhalesi vardır, önüne engel çıkmasın.
Örnekleri çoğaltmak mümkün...
[*] [*] [*] [*]
Sonuç...
Herkes kimin, ne olduğunu biliyor.
Köprüyü geçene kadar...
Susanlar...
Gün gelir...
Varsa kaderinde...
Geçer köprüyü...
Bakarsın etrafına...
O zaman anlarsın ne kadar dayı olduğunu...
Şeyh Edebali Hazretleri ile tamamlayalım.
- Üç kişiye acı:
Cahiller arasında alime...
Zenginken fakir düşene...
Hayırlı iken itibarını kaybedene...
