Bilindiği üzere, 1990&[#]8217;larda TTK çalışan işçi sayısı toplamda 40.000&[#]8217;li rakamları geçiyordu. Bu sayının 1980&[#]8217;den evvel 60.000 civarında olduğu söyleniyor. Oldukça ciddi rakamlar; hem maden sektörünün yapılanması ihtiyacının hissedilir olması, hem de ülke ve bölge ekonomisindeki etkinlik derecesi açısından.



Bu aritmetik değerler, maliyet/işçi hesabı şeklinde ekonomik veri kabul edilmiştir. Gün geçtikçe işçi sayısında azalmanın ekonomik kaçınılmazlık olarak algılanması TTK&[#]8217;yı bügün 11.000 düzeyine çekmiştir. Yerine ikame olarak, özel sektör kömür işletmeciliği ve kayıtsız ocak çalışmaları ile üniversitenin gelişmesi sayılabilir mi, bilemiyorum.



Fakat TTK&[#]8217;nın gelişmesinden yana düşüncelerin -ki katılıyorum- , TTK&[#]8217;nın yerine başka ekonomik enstrümanlar koyalım &[#]8211;ki o bakış da doğru bence- fikrine mağlup sayıldığını düşünüyorum (Sanki, &[#]8220;TTK korunsun&[#]8221; deyince tembellik yaptığımız anlaşılıyor).


Bu mağlup say(ıl)ma belki de TTK&[#]8217;nın taşkömürü sektörünün tek belirleyicisi yada onu temsil eden tek güç sayılmasından kaynaklanıyor.



Elbette TTK da olmalıdır, özel sektör de çalışmalı, başka ekonomik kalkınma ve gelişme imkanları da geliştirilmelidir. Kısaca; ekonomik yatırım ve istihdam yelpazesi renkli olmalıdır.


Ama TTK güçlü olmalıdır.



Bugün gelinen noktada, TTK&[#]8217;nın, maden sektöründe hukuki zeminin kurulmasında ve sisteme kavuşturulmuş bir maden politikasının belirlenmesinde baş aktör olarak kalması tercih ediliyor-edilmelidir.



Taşkömürü maden sektörünün, geçmişte işçi sayısı, niteliği, ekonomik varlığının büyüklüğü nazara alındığında, özellikle bankacılık, sigorta, lobicilik gibi alanlarda ciddi yatırımları yapıp yapamayacağı düşünülmüştür sanırım. Bu sektörlerin &[#]8220;profesyonel&[#]8220; çalışma şartlarını ve ulusal-uluslar arası eğilim, kriz ve genişlemelerden-daralmalardan etkilendiği de bir gerçek; kabul ediyorum. Ben yine de, bu sektörlerde ciddi ekonomik rakip haline gelinebileceğini, bugün yaşamasa da önemli ekonomik getirilerin maden sektörü, işçisi, sosyal kesimleri ve TTK eline geçebileceğini düşünmüşümdür.



Aklıma geliveren, Tütün Bank, Şeker Bank, Egebank v.s örnekleri.



Daha güçlü, belirleyen, etkileyen, kamuoyu oluşturan bir mali yapıya kavuşmuş, kurumsallaşmış bir maden sektörü&[#]8230; Özeli, kamusu, sendikası, odaları ile.



Hem sosyal, hem ekonomik bir güç birliği&[#]8230;


Oluşabilir mi bundan sonra?


Hemşehriliği becerebildiğimizde belki.



Onlar geçmişte kaldı demeyiniz;

Bir söz duydum; &[#]8220;hayat ileriye doğru yaşanır; geriye bakınca anlaşılır&[#]8221;