"Yapamam"ları gömelim!

Merhaba. Her şeyiniz yeterli olsun.

Yeni öğretim-öğrenim dönemi başlamışken sizlere &[#]8216;keşke benim öğretmenim de böyle olsaydı&[#]8217; diyeceğiniz bir hikâye anlatayım.

DONNA&[#]8217;NIN HİKAYESİ

&[#]8220;...Donna, emekliliğine iki yıl kalmış, Michigan&[#]8217;da küçük bir kasabada ilkokul öğretmeniydi. Ayrıca bölge çapında düzenlediğim &[#]8216;personel geliştirme&[#]8217; projesine katkıda bulunuyordu. Bu proje, eğitim sürecinde öğrencilerin kendilerini iyi hissetmelerini ve yaşamlarının sorumluluğunu üstlenmelerini esas alıyordu. Benim işim, sınıf ziyaretleri yapıp uygulamaya hız kazandırmaktı.

Arka sıralardan birine oturdum ve izlemeye koyuldum. Bütün öğrenciler bir şeyler yazıp karalıyorlardı. Yanımda oturan on yaşındaki kız öğrenci kâğıdını &[#]8220; ben yapamam&[#]8221; cümleleriyle doldurmuştu.

&[#]8216;Futbol topunu kaleye gönderemem.&[#]8217;

&[#]8216;Üçlü sayılarla bölme işlemi yapamam.&[#]8217;

&[#]8216;John&[#]8217;un beni sevmesini sağlayamam.&[#]8217;

Sayfanın yarısı dolmuştu ve yazmaktan bıkmışa benzemiyordu. Öğrencilerin kâğıtlarına bakarak sıraların arasında dolaşmaya başladım. Hepsi de yapamadıkları şeyleri yazıyorlardı. Öğretmene ne olup bittiğini sormaya karar verdim. Yanına yaklaştığımda, öğretmenin de yazdığını gördüm.

&[#]8216; Sally&[#]8217;nin annesini zorla veliler gününe getiremem.&[#]8217;

&[#]8216; Kızımdan arabaya benzin koymasını isteyemem.&[#]8217;

Donna &[#]8216;Elinizdeki kâğıdı bitirin, ama başka kâğıda geçmeyin&[#]8217; diye seslenerek egzersizin sonuna geldiklerini, kâğıtlarını ikiye katlamalarını ve teslim etmelerini söyledi. Öğrenciler, kâğıtlarını öğretmen masasının üstünde boş bir ayakkabı kutusunun içine koydular. Donna kendi kâğıdını da kutuya koydu ve kapağını kapattı. Kutuyu kolunun altına aldı, kapıdan çıkıp koridorda ilerledi. Ben de, öğrencilerle öğretmenin peşine takıldım. Donna güvenlik odasına girdi ve elinde kazma, kürekle dışarı çıktı. Birlikte bahçenin en uzak köşesine doğru yol aldık.

Bütün öğrenciler sırayla toprağı kazmaya başladı. &[#]8216;Yapamam&[#]8217; dolu cümleleri gömeceklerdi. On, on bir yaşlarındaki çocuklar çukurun başında bekleşiyordu.

Donna, &[#]8216;Kızlar, erkekler el ele tutuşun ve başınızı eğin&[#]8217; diye seslendi. Öğrenciler çukurun başında halka oluşturdular. Elleriyle sımsıkı bir bağ oluşturdular. Başlarını öne eğdiler.

Donna konuşmasına başladı. &[#]8220;Arkadaşlar, bu gün burada &[#]8216;yapamam&[#]8217; lar anısına toplanmış bulunuyoruz. Bu kelime bir şekilde hepimizin hayatına girdi ; az ya da çok. Adı her okulda, toplantı salonunda, hatta Beyaz Saray&[#]8217;da bile anıldı. &[#]8216;Yapamam&[#]8217; ları sonsuz uykusuna göndermeye karar verdik. Erkek ve kız kardeşleri &[#]8216;yaparım, yapıyorum, yapacağım,&[#]8217; hayatlarına devam ediyorlar. Onlar &[#]8216;yapamam&[#]8217; lar kadar ünlü, güçlü ve çevik değiller. Belki bir gün sizin de yardımınızla dünyaya ayak izlerini bırakabilirler. İnşallah &[#]8216;yapamam&[#]8217; lar huzur içinde yatarlar. İnsanlar onlar olmaksızın hayatlarına devam edebilirler. Amin.&[#]8221;

Bu sözleri dinlerken öğrencilerin hiç birinin bu günü unutmayacaklarını düşündüm.

Bunların hepsi de öğretmenin gayreti ile gerçekleşmişti. Konuşmasının sonunda, öğrencilerini etrafına topladı ve onları sınıfa geri getirdi. &[#]8216;Yapamam&[#]8217; ların sonsuzluğa göçüşünü keklerle, patlamış mısırlarla ve meyve sularıyla kutladılar. Kutlamaların bir parçası olarak Donna kalınca bir kağıttan mezar taşı kesti. En üste &[#]8216;yapamam&[#]8217;ı, en alta da o günün tarihini yazdı. Kağıttan yapılmış mezar taşı o yılın anısına Donna&[#]8217;nın sınıfına asıldı.

Nadiren de olsa öğrencilerden bir tanesi &[#]8216;yapamam&[#]8217; dediğinde Donna bunu gösterdi. Öğrenciler de böylece &[#]8216;yapamam&[#]8217; ların öldüğünü hatırlayıp yeni cümle kurmak zorunda kaldılar....

Şimdi yıllar geçmesine rağmen, ne zaman &[#]8216;yapamam&[#]8217; gibi bir cümle duysam, 4. sınıf

öğrencilerinin düzenlediği cenaze merasimi gelir aklıma...&[#]8221;

&[#]8220;Yapamam&[#]8221;ları gömelim ! Yaparım, yapıyorum, yapacağım ...

ü EĞER BİR ÇOCUK KAVGA İÇİNDE BÜYÜRSE, KAVGAYI ÖĞRENİR.

ü BİR ÇOCUK KORKU İÇİNDE YAŞARSA, KORKUYU ÖĞRENİR.

ü ÇOCUK SEVGİ GÖRÜRSE, SEVMEYİ ÖĞRENİR.

ü ÖVGÜ GÖRÜRSE, BEĞENMEYİ, ÖVMEYİ ÖĞRENİR.

ü TEMİZ, DÜRÜST BİR ORTAMDA YAŞARSA, ADALETİ, DOĞRULUĞU ÖĞRENİR.

ü ... ÇOCUK ; GÖRÜR, ALIR, YAPAR.