Fotoğraf, Zonguldak eski belediye başkanı Gültekin Kızılışık 'ın belediye otobüs garajı personeli ile birlikte çekilmiş hatıra fotoğrafıdır.
Otobüsler özelleşene kadar bütün belediye başkanları otobüs garajında buna benzer samimi pozlar vermiştir. Çünkü, otobüs personeliyle başkan arasında farklı bir durum vardır. Belediyenin halk ile bütünleşmesinin diğer bir yolu, mahalleli ile çarşı arasında otobüs içinde geçen şoför, biletçi ve halk birlikteliğindeki ilişkilerdedir. Özelleşme ile birlikte başkanlar bu bakımdan bütünleşme konusunda eksik kalmışlardır.
Eski yıllarda otobüsler halkın evi, şoför ve biletçiler de ailesi gibiydi. Bir yakınınızı veya çocuğunuzu otobüse bindirdi mi gözünüz arkada kalmazdı. Her ne kadar şoförler sürekli güzergah değiştirse bile tanınır ve saygı gösterilirdi. Bazıları çok kibar, bazıları sinirli, bazıları gözü kara olsa bile ortak noktaları güven ve hizmetti. Otobüsler beyaz masa görevi de görürdü. Konuşulan, kentte olup biten ve eksiklikleri kuşlar başkana iletirdi.
Belediye otobüsleri günümüzdeki gibi, güneşli havada şemsiye açıp, yağmurlu havada şemsiye kapatmazdı. Yaz-kış seferlerde aksamalara mahal verilmezdi. Yağmurlu, karlı soğuk kış günlerinde duraklarda bekleyen yolcular için seferber olunurdu. Belediye başkanları böyle günlerde bizzat duraklarda belirir ve halkın evine ulaşabilmesi için çalışmaları sahada takip ederdi. Ayşe teyzeyle, Ahmet amcayla yüz yüze gelirdi. Amaç halkın çıkarları doğrultusunda hizmetti çünkü. Kar ve zarar hesabı hizmetten sonra geliyordu...
