Zonguldak’ın Devrek İlçesinde ilçenin yetiştirdiği ünlü şair Müfide Güzin Anadol için anma etkinlikleri düzenlenecek. 12 Nisan Cuma günü Devrek Cumhuriyet Alanında bulunan şairin büstünün açılışından sonra yine aynı gün Atatürk Kültür Merkezinde Müfide Güzin Anadol’un hayatı, şiirleri, Anadol ile ilgili kısa skeç, öğrenci ve akrabalarının Müfide Anadol ile ilgili yaşadıkları anılar yer alacak.

Organize edilecek etkinlikle ilgili bilgi veren Devrek Kültür Derneği Başkanı Semra Taşkaya,” İlçemizin yetiştirmiş olduğu ve 2005 yılında kaybettiğimiz ünlü şairimiz Müfide Güzin Anadol için çeşitli etkinlikler düzenleyeceğiz. Devrek Belediyesinin katkıları hazırlanacak olan etkinliklere özellikle şairimizin yetiştirdiği talebelerini mutlaka ilçemize bekliyoruz” dedi.

MÜFİDE GÜZİN ANADOL'UN HAYATI...

MÜFİDE GÜZİN ANADOL KİMDİR?

Anadol, 1925 Devrek’te doğdu. İlk ve orta öğrenimini Safranbolu, Bartın, Zonguldak ve İstanbul’da tamamladı. İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Devrekli yazar Zihni Anadol’un yeğeni olan Müfide Güzin Anadol, Devrek Ortaokulunda görev yaptığı yıllarda Devrek Lisesi’nin kuruluş sürecini başlatarak olan ve 2 Haziran1955’de çalışmalarına başlayan Devrek Yatı Yurdu Yaptırma Derneği kurucuları arasında yer aldı.

Devrek Ortaokulu, Kırıkkale Lisesi, Zeytinburnu İhsan Mermerci Lisesi, Üsküdar Kız Lisesi’nde Türkçe ve Edebiyat öğretmenliği yapar, 1987’de Beylerbeyi Lisesi’nden emekli olur. Müfide Güzin Anadol, 13 Şubat 2005 tarihinde sonsuzluğa göçtü.

Sanatçı bir aileden gelen Anadol’un ilk şiirlerinde ve öykülerinde öğretmen olarak görev yaptığı Devrek’in, meyve ağaçları ile dolu bahçeli ahşap evleri, yemyeşil dokusu, ünlü ırmağı ile küçük kasaba yaşamından çizgiler bulunur.

Eserleri: Derviş Hayriyesi (1967), Geceleyin (1978), Gece Sefaları (1985), Melisa (1989),Tahta Evler (1984) Karaduman’ın Serüvenleri (1999).

MÜFİDE GÜZİN ANADOL'UN ŞİİRLERİ...


MEKTUP

Sevdiğim,

Sana dair değil şarkılarım.

Şiirlerimde sen yoksun.

Deniz, yosun ve mehtap kokmuyor mısralarımda.

Boyundan bosundan söz edemiyorum.

Senin için şiirler düzemiyorum,

Gücenme...

Dalgınım, derbederim,

Geceleri uyku girmez gözüme.

Kuşlarım uçar kimi zaman,

Kimi zaman ağlarım.

Dalgınım derbederim,

Lâkin senin yüzünden değil bu halim,

Gücenme...

Müfide Güzin Anadol

TOPRAK KARA

Bıraktım ucunu iplerin

Saymıyorum yıldızları artık

Yırttım takvimleri

Yer demir

Gök bakır

Deniz tuzlu

Toprak kara

Ses yok

Işık yok

Susmuş ateşböcekleri

Çiçekler solmuş

Bıraktım ucunu iplerin

Saymıyorum yıldızları artık

Toprak kara

(Geceleyin)

Müfide Güzin Anadol


DEVREK KÖPRÜSÜ

Çok sular aktı

Devrek Köprüsü’nün altından

Çok kuşlar uçtu

Kaç kez soyundu

Millet Bahçesi’nin koca çınarları

Ve gümüş yapraklı sögütler

Kaç kez soyundu Karşıyaka

Kaç kez sustu bülbüller

Kaç kez son uykusunda sevdiklerimiz

Kaç kez selâ verildi Çarşı Camiinde

Nerde

Hacı Kamçı, Yeşilbaş,

Aklar, Akınlar,

Sivişler, Dervişler ve diğerleri

Usul usul akmada zaman

Nerde Şekerci Süleyman

Bir kral görkeminde Berber Akif

Ocakçı’nın merceğine günler

Gönlü bol Zölemenler

Nerde

Gide gide bitmeyen Mahya Yeri

Püren kokulu Tefen yolları

Ninelerimiz, dedelerimiz

Ve üç katı aşmayan ahşap evlerimiz

Çok sular aktı

Devrek Köprü’sünün altından

Çok kuşlar uçtu

Ana, baba oldu çocuklarımız

Umudumuz, güvencemiz: Gençlerimiz

Çatladı tohumlar

Filizlendi fidanlar

Yeni bahçelerde, yeni çiçekler açtı.

Müfide Güzin Anadol


Editör: Pusula Gazetesi