Eyvallah Şevket baba&[#]8230;EYVALLAH&[#]8230;


Gazeteciydi, demokrattı, yiğitti, onurluydu, sanatçıydı, abiydi, babaydı. Şimdiki ben yaşlarındaydı onu tanıdığımda. Nazım&[#]8217;a benzerdi hafiften ama duyarlılığı boy ölçüşürdü hani. Ben çömez bir muhabirken o ustaydı. Hayat mesafesini kapattı hemen. Arkadaş oldu. Yıllar geçti. Arkadaşça da kaldı. Biliyorum hep gururlandı benle. Ben de onla. Bu toprakların sayılı birkaç ağaç oyma sanatçılarından biriydi. Gönlü kırılmış mıydı ne , bırakmıştı. &[#]8220;Bu ülkede yaşananlar insanın içini oyuyor be evlat. İçimden gelmiyor&[#]8221; derdi. Hassas kalbi dayanamadı işte sonunda olanlara. Çekti gitti. Telefonda Şevket baba öldü dediler. İnanamadım. O ölmez gibi gelirdi. Facebook sayfasına baktım şimdi. En son sayfasına eklediklerinden biri benim röportaj. Yorum kısmına da



&[#]8220;Başka türlü davranamazdın zaten.Bir haber başlığından ürkenler et kafalarını korumak için etten duvar içinde geziniyorlar.Senin kadar özgür olamadıkları için her konuda özgürlükleri kısıtlamak yolunu seçtiler.



Döktükleri göz yaşlarında bile riya olanların doğru yapılanlara tepkisi o kadar olur. Aç kaldığında inancını yemiyorsun ya, ona bak sen.&[#]8221; Yazmıştı.



Eyvallah Şevket baba. Aç kaldım ama inancımı hiç yemedim tıpkı senin gibi. Senin olmadığın bu hayata alışmak biraz zor olacak. Anılar dehlizine sürükleniyorum. Her telefon açtığımda yaptığım &[#]8220; baba sen şimdi bunamışsındır. Ben en sevdiğin evladın Mustafa&[#]8221; sözleri içimi yakıyor şimdi. Ne zaman rakı masasına kurulsak &[#]8220; Ulan sana bi öğretemedim şu rakı hazzını. İçeceksin oğlum. Rakı güzelleştirir adamı&[#]8221; derdin. Susuz içerdin bu mereti. Ben susuz içememem ama su katar şerefine derim artık. Geç onu da biliyorum. Şimdi ne söylesem hepsi geç. Güzel adamdın. Güzellikler kattın hayatıma. Eyvallah Şevket Baba&[#]8230; Eyvallah.

Editör: Pusula Gazetesi